KEBABREPORTERS

En wederom bevond ik mij in Nieuw Vennep. Voor mijn mening over dit dorp verwijs ik je graag door naar dit stuk, dat scheelt mij weer een boel ergernis spuien. Ik was vandaag in het (iets) oudere gedeelte, en op zoek naar kebab. Ik zag bij mijn rondrit een filiaal van een mij bekende zaak. Ze waren het niet erg eens met mijn verslagen over de Haarlemse zaken, waarna ik zelfs nog een keer terug ben geweest om ze het voordeel van de twijfel te gunnen (en wie zegt dat we dat nooit doen?). Ik besloot dat de afstand Haarlem – Nieuw Vennep groot genoeg was om ze nog een keer aan te doen. Zo ver kwam ik echter niet. [Lees verder →]

Ok, twee reizen is het me niet gelukt een kebab van betekenis te vinden. Nu in Parijs werd het weer eens tijd om ouderwets te scoren.
[Lees verder →]

Als je wekker om een uurtje of 5 ’s morgens afgaat kan dat twee dingen betekenen. Of je hebt hem verkeerd gezet, of de maandag dient zich in al zijn lelijkheid aan. Dat laatste was duidelijk het geval bij mij. De grijze massa in mijn hoofd was afwezig, de grijze massa buiten duidelijk in overvloed aanwezig. Nevel in mijn hoofd alsmede buiten dus. Bah. Ik had ongeveer evenveel zin in vandaag als een schaap in het offerfeest. Ook ik zou de dag onverdoofd moeten zien te overleven. Een zware dobber, aangezien de tijd kroop. Al is dat misschien een belediging voor alles dat kruipt, zo traag als de tijd kroop is een prestatie die de gemiddelde baby nog zou doen schamen. [Lees verder →]

Bijdrage van Mischa

Een poosje terug was ik op winkelcentrum Kanaleneiland voor de dagelijkse boodschappen bij de grote blauwe supermarkt, moest ik nog even bij de Hema zijn en op weg naar de auto zie ik in mijn ooghoek een onbekend gevelkleurtje. Nu valt mij hobbygewijs wel vaker een gekleurde gevel op maar in dit geval ging het om het logo.
Donerix. Ff naar binnen kijken, blijkbaar een keten van kebab, een paar tafeltjes maar voornamelijk afhaal.
Op weg naar de auto ging het mij echt niet lukken mn telefoon te pakken te krijgen dus na de kofferbak volgegooid te hebben bel ik mn vrouwtje thuis.
Verkort: ‘nieuwe kebabzaak’,… ‘ja lekker doe mij zo’n vleesgevulde pannekoek’…*zucht*. Ze wil altijd zo’n lahmacun, maar ik ga voor het broodje. [Lees verder →]