Zeurende en zeikende mensen. Een winter die maar niet lijkt te eindigen. Gaten in de weg. Verkouden. Ik heb er een beetje genoeg van. Een beetje heel erg genoeg. Niet zoveel genoeg dat je er mee naar de dokter gaat, maar het is te veel om mee rond te blijven lopen. Ik vond dat ik wel een vakantie verdiend had. Mijn baas vond van niet. En dat is lastig, het moet immers van twee kanten komen. Gelukkig had hij nog wel een oplossing : Een saai klusje in het ... Lees meer
IJzig Zwolle
Het lot bracht mij afgelopen maandag in de Hanzestad Zwolle. Ik dook ’s avonds meteen even het ghetto van deze stad in op zoek naar wat vlees. En of dat nou varken, lam, koe, paard of slachtafval zou zijn, was mij om het even. Als het maar smaakt. Toch valt er over de smaak van dit broodje wel wat te zeggen, maar daarover later meer. Drie in één Omdat ik al weer enige tijd ben afgestudeerd maar nog steeds me diploma niet had opgehaald, leek mij deze ... Lees meer
Beverwijks lichtpuntje
Het was weer eens zo ver. Maandag. Een echte. Een wekker die veels te vroeg af gaat, donker, koud. Bij het verlaten van je huis struikel je over een kudde wilde eskimo's die besloten hebben hun iglo's voor je deur te bouwen. Sneeuw zat tenslotte! Geen koffie op je werk. Jeuk onder je voet terwijl je net lekker met 120 km/h over de A4 glijd. Ik kan jullie vertellen : Dat is vrij lastig, probeer maar eens onder je voet te krabben dan. Redelijk onmogelijk. ... Lees meer
Haarlems ongenoegen
Allereerst mijn excuses aan alle niet Haarlemmers en mensen die ook niet van plan zijn naar Haarlem te gaan. Dit is wederom een report over een Haarlemse zaak, omdat ik nou eenmaal vaak honger in Haarlem heb. Niet dat ik vandaag van plan was ergens te gaan eten, ik had immers gezonde bruine bammetjes met kaas bij me, maar het kwam er toch weer van. Hoe dit zo kwam? De straten zijn hier nog steeds van een laagje sneeuw en/of ijs voorzien, waardoor het ... Lees meer
Van een koude kermis
Een desolaat stukje Utrecht. Zo mag je de omgeving van station Lunetten gerust noemen. Waar sneeuw in de rest van Nederland een enigszins romantisch beeld oplevert vestigt het hier de aandacht nog meer op wat het is : Kut! Kantoren, een buspleintje en een station met stoptreinen, die mensen altijd lijken te missen. Het is dat ik hier een tijdje met regelmaat voor mijn werk moest zijn, anders zou ik d'r nooit komen denk ik. Het viel me telkens op dat er een ... Lees meer