Dagje uit in Schalkwijk

Als afsluiting van een weekje vakantie in het getto van Haarlem besloot ik voor de paasdagen nog even een nieuwe kebabzaak te testen. Hoewel dit Turkse bakkertje niet helemaal nieuw was voor mij aangezien ik enige tijd om de hoek woonde en dus dikwijls brood en kebab kocht in deze zaak.
Eerst moest ik even naar het winkelcentrum om me nieuwe polaroidbril om te ruilen voor een andere. Uiteindelijk liep ik de winkel uit zonder bril maar met een nieuwe broek en twee nieuwe slipjes voor mezelf. Wat nieuw ondergoed en een nieuwe spijkerbroek kun je tenslotte altijd wel gebruiken.
Alleen had ik eigenlijk toch echt een nieuwe bril nodig dus nog maar even het winkelcentrum op en neer. Een hele opgave want die grote overdekte winkelcentra hebben toch altijd iets claustrofobisch. Bovendien wekt het volk dat overdag in dat soort plekken rondwandelt enige altijd enige ergernis op bij mij.
Weer teruggekomen bij het begin, nog steeds zonder nieuwe bril, besloot ik nog even de eurowinkel in te lopen om wat losse euro’s uit te geven aan spullen die ik niet nodig heb maar die toch wel handig zijn ooit in de verre toekomst. Het halve winkelcentrum was helaas op hetzelfde idee gekomen dus ik ontvluchtte de zaak zonder spullen die ik toch niet nodig had.

Ik heb nog steeds geen bril maar dat deert niet. Ik heb zonder enige pauze zeker een half uur in het winkelcentrum gewinkeld. Een hele beproeving. Ik haastte mij naar de uitgang die gelukkig op enkele meters van de eurowinkel zat. Frisse lucht. Windkracht tien en regendruppels bliezen in mijn gezicht. Net wat ik nodig had. Met bezwete oksels en geestelijk uitgeput vervolgde ik mijn uitje. Volgende stop: de Turkse bakker.
Hoewel moslims bij mijn weten geen Pasen vieren verwachtten ze hier blijkbaar wel paasdrukte. Vier man personeel zorgde ervoor dat ik snel met een broodje de deur uitstapte. De bereiding is helaas een beetje aan me voorbij gegaan omdat ik volkomen uitgeteld tegen de koelkast aanleunde. Bijkomend van de mislukte zoektocht naar een nieuwe zonnebril.
Regen had plaats gemaakt voor zonneschijn dus ik besloot buiten te gaan eten. In het Engelandpark aangekomen peuter ik met trillende handjes en met nog steeds enkele zweetdruppels parelend op mijn voorhoofd de folie van mijn broodje vlees. De eerste indruk is dat er in de anderhalf jaar dat ik geen bezoek heb gebracht aan deze bakker weinig is veranderd. Geen slecht teken want in mijn herinnering verkochten ze prima broodjes.
En inderdaad. Geen onaardig broodje. Goede verdeling. Lekker gekruid vlees. Sla, tomaat en lenteui. Zelfs de eend met wie ik mijn broodje deelde genoot ervan. Terwijl mijn nieuwe gevleugelde vriend tevreden een middagdutje deed, at ik nog even door en stapte daarna eveneens tevreden op mijn fiets voor de volgende hachelijke onderneming.
Deel drie van mijn uitje bestond uit het terughalen van wat kunstaas dat ik eerder deze week verloor tijdens vissen. Dat bekende dus de sloot in. De eerste stop verliep redelijk vlekkeloos en al snel zat ik op de fiets naar de volgende sloot. Helaas bleek dit water iets dieper dan verwacht en het liep nogal stijl af waardoor ik ineens tot aan me billetjes in het water stond. Voordat ik helemaal het water in zou kukelen met mijn inmiddels halfnatte telefoon, mp3speler en camera in mijn zak, besloot ik deze poging snel te staken. Enigszins beschaamd stapte ik zeiknat op me fiets.
De mensen die mij vanuit hun flat gade aan het slaan waren waarschijnlijk in verbijstering achterlatend. Iemand die een paar keer langs de waterkant loopt, vervolgens een knalroze handdoekje uit zijn tas haalt en zonder schoenen de sloot in stapt, bijna helemaal de sloot in pleurt en vervolgens de kant op stapt en haastig op zijn fiets springt zullen ze niet elke dag zien vermoed ik.

Goed mijn missie was geslaagd. Of eigenlijk niet echt want ik had geen nieuwe bril en niet het duurste stuk kunstaas terug. Toch kwam ik voldaan thuis met een redelijk goed broodje in mijn maag, een natte broek, slip en sokken, twee nieuwe slipjes en een nieuwe broek.

De naam van deze tent is me trouwens even ontschoten maar de Turkse bakker zit op de Italiëlaan, kan niet missen. Schade bedraagt drie euro.