KEBABREPORTERS

onderweg bleek de vulling in orde

Na een tijdje mn saldo negeren en grenzeloos geld uitgeven was ik zo goed als deadbroke geraakt.
Niet helemaal leeg, maar leeg genoeg voor een milde, passende, kredietsdepressie.
‘Helemaal niet erg’ denk ik dan maar…en mijmer over mn moeder die in de oorlog kolen raapte op het treinemplacement te Haren. [Lees verder →]

Jawel…een bijdrage van Tedje Agga…….enjoy!

Op een semi-brakke zaterdagavond gaf mijn buikje mij de opdracht vlees op brood te gaan scoren. Nou dat is mooi dacht ik, want ik begaf mij op dat moment op een locatie die in de buurt was van een kebabzaak waar ik inmiddels zo’n ontelbaar plus 1 keer langs was gelopen, maar nog nooit de moeite had genomen om te checken wat voor vlees ze in de kuip hadden….dus daar moest maar eens verandering in komen. [Lees verder →]

We schrijven woensdagmiddag 11 mei, 14:18 uur. Mijn telefoon maakt het welbekende sms geluid. “Wow holy shit, we staan op GeenStijl. Zoveel bezoekers nu dat de site er af en toe uit ligt”. Vanaf daar werd het bijna onwerkelijk. De bezoekers en likes op facebook namen in rap tempo toe. Met als gevolg dat het tussen dat moment en vanmorgen alleen nog maar over kebab ging. Met als mooi hoogtepunt het moment vannacht waarop de eerste cijfers bekend werden. 12.154 Unieke bezoekers. In Delicatesther haar woorden : “Meer bezoekers dan de gemiddelde hoeveelheid mensen die koffietijd kijken”. Absoluut geweldig. Maar na het zolang over dit heerlijke voedsel te hebben begon de trek in een broodje kebab aardig toe te nemen. En dan natuurlijk wel een broodje van een tent die nog niet op de site staat. Dat zijn we de nieuwe fans wel verschuldigd. Mijn brein maakte overuren; welke tent zou dat moeten worden? De vijver om uit te vissen (nee, geen viskebab) was in Haarlem aardig opgedroogd. En toch wist ik het klaar te spelen, bij toeval, om een tent te ontdekken die naar mijn weten (en het weten van de zoekfunctie) nog niet beschreven was. Mooi! [Lees verder →]

Een verslag door Vriendin Nummer B

Een stukje cabaret van Acda en De Munnik begint als volgt: “Ik loop op een ochtend door Amsterdam-Oost. Waarom doet er niet toe. Het was nog heel vroeg en ik was pas half aangekleed, want ik was me net helemaal te pletter geschrokken. Waarvan doet er effe niet toe.. Ze was in elk geval een stuk sterker dan ik. En ik kén Amsterdam-Oost helemaal niet. Waarom doet er helemáál niet toe.. Maargoed, ik stond in Amsterdam-Oost, ik had honger, ik zie een bakkerij en ik loop naar binnen.” [Lees verder →]

Na een week iets gedronken te hebben, dat door de heidenen koffie wordt genoemd, waren Ma CA en ik er wel weer rijp voor.
Groot was dan ook mijn geluk toen ik in één blikveld Starbucks en Jojo’s Kebab, Curry & Pizza pakte. Daar tussenin zat een openbaar toilet en stonden een paar hele zielige tafeltjes met idem stoelen.
[Lees verder →]