KEBABREPORTERS

Laatste dag van de vakantie in de Eifel, al druk met inpakken want morgen is het vroeg dag en we houden er niet zo van alles op het laatste moment aan te laten komen.
Eenmaal het niet meer benodigde ingepakt te hebben toch nog even naar het centrum van het dorp waar we verblijven, alles in de omgeving al gezien de voorgaande dagen maar het centrum van Gerolstein zelf nog steeds niet, tijd om dat eens te verkennen.
P fur zentrum aangehouden en eenmaal een plekkie gevonden toch even rondkijken waar de parkeerautomaat staat maar nee, deze parkeerplaats naast het station is toch echt gratis. We blijven Nederlander he, en als randstadbewoner ben je nou eenmaal gewend aan het betalen (van absurde bedragen) voor het parkeren.

[Lees verder →]

Op woensdag besloot ik een treinkaartje naar Keulen te kopen voor een all night knaller tot de trein weer zou vertrekken terug naar ons mooie landje aan de zee.
Niet zomaar natuurlijk; een van mn favoriete bands zou daar een concert verzorgen en dat wilde ik niet missen.
Dat er over de grens veelal gemene potjes kebab worden bereid, dat telde in mn achterhoofd ook mee, ik geef ’t toe. [Lees verder →]

De jonge vrouw waarmee ik de taxi deel aan de Noorse kust is helemaal opgewonden. En hoewel ik een ferm, door kebab ondersteund lichaam heb, lijkt mijn oer-Hollandse voorkomen wel de laatste aanleiding voor deze extatische blik. Als ze merkt dat ik vragend naar haar kijk roept ze gelukkig: “Er is hier geen verkeer!”
Onmiddellijk begrijp ik deze dochter van Boekarest. Niet in de file staan vervreemd deze mensen. Aangekomen bij ons hotel snelt ze naar haar kamer om te kijken naar het uitzicht zonder lange rijen auto’s. En ik vraag me af: ok, geen auto’s, geen loempia’s, wat nu? Wel kebab? [Lees verder →]

Amersfoort. Debacle. Voor mij dan. Hoogste tijd de reis voort te zetten. Nou vooruit, niet voor we nog een biertje op een terras gedronken hebben. Het mag dan wel net werk zijn, dat kebab testen, het moet wel leuk blijven. Na enig overleg werd er besloten dat het tijd werd dat Apeldoorn op deze site zou gaan verschijnen. Al hadden we er een slecht voorgevoel bij. Een voorgevoel dat versterkt werd zodra we voet op Apeldoornse bodem gezet hadden. Een bouwput en een weinig mooi station. Een grillroom in zicht maar hekken die ons verhinderde er heen te lopen. Al vond ik de burgelijke ongehoorzaamheid wel een glimlach waardig. [Lees verder →]

Appels met peren vergelijken, kebab met shoarma, ik doe er niet graag aan. Maar de Dappermarkt met de Pasam, ja, daar werd het wel eens tijd voor. En aangezien Arnhem nou niet bepaald bij mij om de hoek ligt was dit dus een mooie kans om gelijk langs wat andere steden te gaan. Dag vrij genomen, kaartje gekocht dat mij het recht gaf een dag onbeperkt met de trein te reizen, goed reporters gezelschap, tijd voor een mini tour! [Lees verder →]