KEBABREPORTERS

De site waar het allemaal om draait.

KEBABREPORTERS header image 1

Boedapest by Niels

19 maart 2017 door Bas · 1 reactie

Ok wij op stap in Boedapest na de show omdat we op tour gingen naar de Balkan en het werd dus ook even tijd voor een happie voordat we de kroeg ingingen.
Het was me een tyfuseind lopen naar een kroeg waar geen fuck gebeurde en een vent van 89 ons wijs probeerde te maken dat ie in 1964 in Tokyo bokskampioen is geweest.
Was helaas niet in staat hem te testen maar dat terzijde.
We stopten bij een tent waar een mooie rol in de etalage hing en groot GYROS op de muur stond en nog wat abracadabra.
Dit klonk goed en ik vroeg de beste man om een pita, dit zat er niet in dus ik kreeg zo’n rol zoals het hoort.
Alles ging erop en het smaakte me prima, vlees was goed gekruid en niet koud zoals bij de meeste tenten hier in het oostblok.
De vent was bijzonder vriendelijk want meer dan ‘everything?’ Kwam er niet uit.
Ik zou hem aanraden aan iedereen die hier toevallig half 2 ’s nachts banjert en op zoek naar een vette bek is. Voor de rest hoef je er niet speciaal voor naar Boedapest af te reizen of er een blokkie voor om te lopen.
(report van Niels van fb page ‘Snackerij’, check ze…)

→ 1 reactieTags: · , , , , ,

Kebab Central Turkish Centrale Kebap Ristorante Pizza Grill Caffee

30 januari 2017 door Bob Kepap · 2 reacties

Wel hier. Gunder ook wel. De kracht van kebab reporters is dat een bevooroordeelde reporter ooit eens met groot enthousiasme een oordeel heeft gegeven waar je iets mee kan. Of niet natuurlijk.
IMG_0686 [Lees verder →]

→ 2 reactiesTags: · , ,

Leiden, Ak-Mir

5 december 2016 door Jan Beton · 2 reacties

img_3218
Aangezien Sinterklaas weer in het land is kreeg ik net het volgende gedichtje door :

Het was mij toch een avontuur,

wandelend door Leiden op dat uur.

Het bier was weer rijkelijk getapt,

en hier en daar werd nog een glas geat.

Rond een uur of half acht,

is het Jan Beton die naar voedsel smacht.

Het was een stukje lopen,

was de Turk eigenlijk wel open?

Uiteindelijk was de tent toch gevonden,

ieder werd een beetje opgewonden.

Het lekkers stond voor de neus,

maar niets was te gek voor deze reus.

Hij nam een hap,

misschien iets te rap.

Bijzonder was het niet,

maar daarover hoor je hem niet.

Het was weer vrij degelijk,

zeker niet vreselijk.

Voldaan liepen zij terug,

maar terugkomen dat lijkt stug.

Aldus de kebab/kapsalon Piet. Mijn eigen versie komt neer op dit :

“Er lopen hier best veel pinguïns rond”. Vreemd genoeg niet eens het raarste dat ik ooit in een kroeg heb uitgekraamd. Deze keer werd er echter instemmend geknikt, in plaats van een hartgrondige “gaaaaaast”, in combinatie met een opgetrokken wenkbrauw. Aangezien deze site sowieso al niet de favoriet is van menig dierenliefhebber zal ik even verduidelijken dat het hier om Leidse Corrrrpsballen ging, die zich blijkbaar graag zo kleden dat ze ook voor pinguïn door zouden kunnen gaan. De enige fladderbeesten in dit verhaal zijn het hoofdbestandsdeel van mijn broodje.

Een broodje dat snel nodig was, aangezien er langzaam maar zeker meer rare woorden mijn mond uit kwamen rollen. Het gezellige, schemerige hoekje van de kroeg werd verruild voor een in een zee van licht badende kebabtoko. Voor sommige een hel, maar ik kan er goed mee leven. Gewenning vermoed ik. De prijs is me niet meer bijgebleven, maar afgaande op alles gok ik 4 euro. Volgens welingelichte bronnen heb ik om extra vlees gevraagd, en zou dat het gebrek aan groenten verklaren. Mijn theorie is toch echt dat ze hier niet aan veel groenten doen. Of aan een saus die je proeft. Wel aan kip en standaard broodjes. De Turkse pizza scheen  goed te zijn. Net als de avond zelf. Het zal vast goed pinguïnvoer zijn, dat dan weer wel. Rare vogels.

 

(Met dank aan Robin voor het gedicht!)

https://www.google.nl/maps/place/Korevaarstraat+4,+2311+JS+Leiden/@52.1557702,4.491384,17z/data=!3m1!4b1!4m5!3m4!1s0x47c5c68c51d296cd:0xab1b94474b9203b4!8m2!3d52.1557702!4d4.4935727?hl=en

→ 2 reactiesTags:

Amsterdam, De Rotonde

2 november 2016 door Jan Beton · 1 reactie

img_3014

 

Terwijl ze ergens aan de andere kant van een plas water zich achter de oren aan het krabben zijn wie ze in vredesnaam als president moeten kiezen moest ook ik een keuze maken. Terwijl de Amerisozen het echt lastig hebben met kiezen was mijn keuze wat makkelijker. Tenminste, van te voren. Ik had de keus tussen een broodje kaas en een broodje kebab.

De zaak die mijn stem vandaag kreeg zit er volgens mij al een jaartje of tien. Wat dat betreft een goed voorteken toch? Althans, dat houd ik mezelf altijd voor. Als je echt slechte broodjes serveert moet het welhaast snel afgelopen zijn. Zie het als een presidentskandidaat die iets roept over vrouwen bij hun foef pakken.

Ik wandel op mijn gemak een snackbar met Turkse trekjes binnen. Hmm, dat vind ik dan weer een minder goed teken. Zodra ze zich niet alleen op kebab toeleggen maar ook op andere snacks doet dat meestal geen goed voor de kwaliteit. Natuurlijk, patat is nodig voor een kapsalon, maar Joppie saus dan weer niet. Er stond een mooie gestapelde rol, maar wel kip. Het vlees kwam uit een bakje, en ging nog even een bakplaat op. Oh jee.

Het broodje zelf was een 10 sesamzaadjes bolletje, en goed. Het bolletje hield zich kranig onder het gewicht van slechts wat ijsbergsla en een bergje vlees. Net iets te vet vlees. Het warmhoudbakje en de grillplaat maakte dat het vlees met regelmaat iets te hard was. Vandaar ook de eerdere ‘Oh jee’. Ik heb bij zeker 3 tot 4 happen een goede knoflooksaus geproefd, en bij één hap een lichte hint van sambal. De smaak van de kip was behalve vettig nog best goed. De prijs van het geheel? 3,50.

[Lees verder →]

→ 1 reactieTags:

Donnies V, Amsterdam

24 oktober 2016 door Frans van 't Haagje · 1 reactie

Donnies Spicy Chili

OK dus zowel digitaal als in real life ben ik godverdomme wéér te laat of, nou ja te laat, in ieder geval de laatste. Dit keer is het eerlijk gezegd wel een beetje m’n eigen schuld, maar zaterdag niet. Dat was volledig de schuld van die vieze gore hoere kut NS die me naar Haarlem lokte, waar de trein ineens doodleuk stopte en ik met de bus naar Sloterdijk moest om vervolgens daar voor dat laatste kleine kut stukkie nogmaals de trein te pakken naar CS. Terwijl op het vertrekbord op Den Haag CS gewoon Amsterdam Centraal stond als eindpunt, zonder extra info.

Gelijk al helemaal kut dus. Maar goed, omdat mijn spirit niet kapot te krijgen is, chillde ik m gewoon richting m’n kebabvriendjes die me aan het opwachten waren in The Winston. Eenmaal daar aangekomen….o wacht ff, ik moet hier gelijk ff zeggen dat ik van bovenstaande verhalen alleen die van Bas volledig heb gelezen. De rest in vogelvlucht. Gewoon omdat ik Bas veruit de grappigste vind van ons. Ok en ook een beetje omdat ik niet alles wil lezen, want dan weet ik zelf niks meer te schrijven.

Goed, we liepen al weken of zelfs maanden te bakkeleien dat we die vieze kut hipster tent van een Donnies maar eens moesten testen, want die zou opzeker zwaar bout zijn. Nou dat viel dus best wel mee helaas. Ja helaas, want ik had zin om mensen verbaal te kontneuken zonder glijmiddel. En dan het liefst een zooi hipsters, want ik haat hipsters. Met je opgerolde pijpjes tot ver over je blote enkeltjes terwijl het godverdomme winter begint te worden en je ingevette krulsnor en je uilentattoo die dan zo lekker per ongeluk net met de vleugels precies  boven de rand van je v-hals Trasher t-shirtje uitprijkt, flikker toch op man.

Kijk, die hipsterovername van de voedselindustrie begon met cupcakes. Maar ja fuck cupcakes, lekker boeiend. Toen waren het ineens tostizaken die hip verklaard zijn door van dat rare volk. Maar goed ook dat boeide me niet, want m’n eigen pantosti’s zijn toch beter. Daarna was het ineens patat dat verhipsterd werd door belachelijke zaken als het Frites Atelier waar ze 5 euro voor een bakkie gebakken aardappelen durven vragen. Dat begon me toch wel een beetje te jeuken. Maar toen ik hoorde dat mijn o zo geliefde kebab ook door hipsters was ingelijfd, flipte ik hem een beetje en dacht ik okee tot hier en niet verder.

Maar goed, even teruggrijpend op bovenstaande: Donnies is helemaal niet kut. Sterker nog, het broodje dat ik had (de Spicy Chili nogwattes), was fucking lekker. Met die mango shit, koriander, grapefruit, limoen, sjalots en rode peper er doorheen een welkome variant in de kebabwereld. Het kwart Turks brood was prima geroosterd ook en de ingrediënten waren perfect verdeeld. En met het hipstergehalte in Donnies zelf viel het ook wel mee. Gewoon jonge vriendelijke lui die een tent runnen met z’n allen, niks mis mee. Wat wel extreem kut was, was de prijs: 9 fucking 50 voor een broodje. Nee geen zloty, geen bath, geen oegandese dollar, maar fucking euro’s vriend. Ben je koekwaus dan?

Donnies in De Pijp dus. Ik moest het een keer geprobeerd hebben. Eindoordeel: één keer, nooit weer. De ervaring van het lekkere broodje wordt te niet gedaan door de belachelijk hoge prijs. En dan was het nog geen eens lamsvlees, maar doodnormale kip.

→ 1 reactieTags: