KEBABREPORTERS

Zo. De chocolade letters, fazant, kalkoen en oliebollen overleefd. De champagne ook. Weer geen kerstbomen allergie opgelopen en ik heb al mijn vingers nog. Zelfs niet ziek geworden nadat ik besloot om oud en nieuw slechts gehuld in mijn zwembroek te vieren. Klinkt alsof ik ergens in deze feestdagen mijn verstand ben verloren? Ja he? Goed, het was slechts van iets voor middernacht tot iets daarna. Omdat er diverse vrienden zich in warme landen bevinden en erg blij waren dat ze oud en nieuw in korte broek konden vieren. En ik weet uit eigen ervaring : dat is het ook. Ook weet ik uit eigen ervaring nu ook dat dat in Nederland geen pretje is. Maar wel erg grappig om eens gedaan te hebben. Over tot de orde van de dag maar weer. Het eerste broodje kebab van 2013. [Lees verder →]

Aangezien het jaar, in tegenstelling tot de aarde, wel bijna ten einde loopt is het weer tijd voor de lijstjes. Ik zal niet achter blijven. Al was het niet echt een spannend kebab jaar. Het begon zo goed, dat wel. En aangezien het technisch gezien gewoon 2012 was, en erg goed, ga ik op de eerste plaats een tent zetten waar de meeste van jullie niet zo snel zullen komen.

Dus bij deze de beste van vorig jaar. [Lees verder →]

Het was een koude, grijze dinsdagmorgen in Amsterdam Osdorp. De sneeuw kon nooit ver weg zijn. Het plein was verlaten, en vervallen. De Turkse bakker vond dat Turkse Bakkerij als naam de lading wel voldoende dekte. (Op de foto is trouwens een blauwe lucht te zien. Maar ik vond het toch grijs. Maar dat ben ik.) En dat twee en een halve euro een mooie actie prijs was. Hier iets van verwachten is hetzelfde als denken dat banken het beste met je voor hebben, dat die auto die je wilt kopen ook echt altijd binnen heeft gestaan en je aids van een wc bril kunt krijgen. Sorry, banken naaien je, en naaien is een ander woord voor neuken, en daar krijg je dus wel aids van. En die gelkop die je probeert een auto aan te smeren liegt. Zo is het leven. [Lees verder →]

Jaaaaaa! December! Tijd van kou, sneeuw, weinig licht en veel feestdagen. Vooral veel feestdagen. En feestdagen vragen om pakjes, die in de stad gekocht dienen te worden, liefst vlak voor de betreffende dag. Ik probeer de stad dan ook angstvallig te mijden rond die dagen, ware het niet dat ik ook altijd zo’n lul ben die pas op het laatste moment zijn kado’s gaat halen. Of besluit dat het een mooie dag is om eens ergens kebab te gaan eten. Puntje ter mijn verdediging : Ik kan wel auto rijden. In tegenstelling tot de meute zondagsrijders die nu krampachtig proberen een parkeerplek te zoeken door gewoon overal maar 10 kilometer per uur te gaan rijden, en vervolgens 5 minuten nodig hebben om in te parkeren. Om dit geneuzel te voorkomen leek het me een goed plan dan maar een kebabzaak op de Amsterdamsestraatweg te Utrecht te bezoeken. Daar is het altijd druk, maar wegens de bepaalde bevolkingsgroepen die daar wonen gaat het rijden ze net iets beter af. Sneller in ieder geval. En ze doen daar wat minder aan Sinterklaas. Alleen voor het “verkoop hier uw goud!” kantoor is het altijd erg druk. Zeker in deze tijd. [Lees verder →]

Goh, wat slecht. Columnisten worden bedreigd na prikkelende stukjes, ongewapende jongens worden dood geschoten, oorlogen in het midden oosten. Oh wacht, dat bedoelde ik niet. Ook erg ja, maar ik had het over mijn kebab consumptie. En ik was het nog wel zo van plan, begin dit jaar. Maar als een onstabiel aanstormend voetbaltalentje dat de druk van het grote geld niet aan kan en zijn carriere vergooit in drugs, drank en sex kwam er niets van terecht. Niet dat er nou zo veel geld en drugs in mijn leven de laatste tijd waren… Geen idee wat er was, maar ik kwam niet meer aan nieuwe kebab toe. Had nog genoeg te zeiken maar geen broodjes kebab om er een verhaal omheen te schrijven. Ook genoeg leuke dingen, maar wederom geen nieuwe kebabzaken. Ik kan jullie wel gerust stellen; het “broodje poep” verhaal had er niets mee te maken. Het is ook volkomen toeval dat ik de dag dat het “broodje poep” verhaal ontkracht werd weer eens kebab at. [Lees verder →]