KEBABREPORTERS

Ah, fijn. Is het niet de leider van pedofielen vereniging Martijn, ehh nee, die andere club bedoel ik… De paus dus, die aftreed en het nieuws beheerst dan is het wel hoe Nederland zich het hoofd breekt over een feestje voor onze toekomstige koning. Een lied moet er komen! Iedereen moet meezingen, en huppelen, en vrolijk kijken en sporten. Daar waar Amsterdam al jaren probeert koninginnedag de nek om te draaien mag het nu weer. Voor slechts zeven miljoen. Met een leuke rondvaart, maar om de woonboten te sparen niet door de grachten. En wij, het volk, langs de kant met vlaggetjes. En ze gaan zelfs een plek aanwijzen waar er geprotesteerd mag worden. Waaat? Wat heeft dat voor zin? Zodat mensen leuk kunnen kijken naar de mensen die tegen zijn? Wat voor effect heeft dat? Binnen de lijntjes blijven jongens, anders worden de mensen bang. Als ik de prins was zou ik er nu al geen zin meer in te hebben. Onze toekomstige koning zou zelf ook liever met een biertje in de hand op Rene Froger staan te hossen. Voor de duidelijkheid : op zijn muziek. Wij zouden liever op Rene Froger zelf staan te hossen. Maar dat mag niet. Leuke feestjes (al is Rene Froger niet mijn idee van een leuk feestje) mogen nog steeds niet. Misschien dat de waxinelichthouder gooier moet gaan proberen de boot te raken met een wc pot. Het schijnt de lievelings sport te zijn van onze Willem. [Lees verder →]

Tijdgebrek. Dat is wat ik na dit verhaal heb overgehouden. En aantekeningen, van het beste “standaard” broodje ever.
We bevinden ons op een boot van de Hurtigruten-line, de kustboot voor Noorwegen. Dat klinkt heel luxe, maar deze tocht wordt alleen gedaan door mensen die het leven op het vaste Noorse land niet kunnen betalen. De eenzaamheid op zee, het passeren van de poolcirkel en de extreem korte nachten doen rare dingen met mensen. Bovendien ben ik aan boord met groep mensen die EuroEnglish tot common language hebben benoemd. En elkaar dus niet begrijpen.

[Lees verder →]

Als ‘speciale’ verslaggever ‘Hotdog’ kom ik u weer kort melding doen vanuit het Kielegat, ons geliefde jaarlijks terugkerende Breda.
Dit jaar de concurrentie van twee vervaarlijke bulldogs van me af moeten slaan, die alle restjes nèt voor mijn neus probeerden weg te kapen, de hónden ! Echte bullebakken ! [Lees verder →]

Openbaar vervoer en ik, dat is geen gelukkige combinatie. Niet dat ik bijzonder ben, maar ik zit er vaak in, dus ik de spreuk “wie verre reizen doet, kan nare dingen vertellen” kan ik op waarde schatten.
Op enig moment leer je aan kansberekening te doen. Als je bijvoorbeeld twee keer moet overstappen en de laatste trein kent een overstaptijd van minder dan 10 minuten dan kan je kiezen uit hem missen of een eerdere trein met een 80% waarschijnlijkheidsmarge dat anders de laatste niet wordt gehaald. En zo sta ik met een uur speling op het Horta plein in Brussel.

[Lees verder →]

Schaamte. Ik ben al jaren betrokken bij deze site en toch gebruik ik hem niet als het echt moet. Ik bevond mij in Utrecht en had de keus tussen twee zaken. Van die momenten waarop een site als deze erg handig is. Als ik niet zo verdomde lui was geweest had ik kunnen zien dat er eentje was die laffe broodjes verkoopt en dat de ander er nog niet op staat. Maar op de een of andere manier was ik er van overtuigd dat ze er beiden niet op staan. Ik eindigde dus met een duur en weinig overtuigend broodje. [Lees verder →]