KEBABREPORTERS

Bijdrage van KebAppie

Fuck me jesus! Man man man… Allereerst mijn excuses aan Tedje Agga. Ik las laatst dat je van plan was Den Haag op de kaart te zetten en hierbij jat ik een Haagse tent van je. Aan de andere kant…ik behoed jou en de rest van de lezers voor een partij kutdöner zoals ik zelden gegeten heb, dus eigenlijk bewijs ik iedereen een dienst.
Enfin…afgelopen vrijdag was ik voor ’n vet feest in ’t Paard van Troje. Vet was het zeker, totdat er onenigheid uitbrak met de toiletjuffrouw (lees: gooi geen geld voor de toiletjuffrouw in het drinken van de toiletjuffrouw). Vroegtijdig weer op weg naar huis begon m’n maagje te knorren.
Lopend van ’t Paard richting Den Haag Centraal was er eigenlijk maar nog één tent open, deze tent. Hongerig bestelde ik een döner kebab. [Lees verder →]

Bijdrage van KebAppie

Maandenlang heb ik, als een Sovjet spion in de Verenigde Staten ten tijde van de Koude Oorlog, onopvallend en in het geheim de site van kebabreporters bezocht. Keer op keer heb ik genoten van het lezen van de verhalen en het bekijken van de foto’s van de broodjes kebab. Ik was een user van de site, passief, een volgeling. Ik genoot, maar ik deed niks.
Tot nu. Genoeg!  Een innerlijke revolutie was gaande. Ik moest wat doen, ik moest veranderen. Het nietsdoen knaagde aan me en dit was het keerpunt. Een ommekeer van passief naar actief. En zodoende, ik besloot een produser te worden. Hierbij mijn (eerste) bijdrage aan de kebabgemeenschap.
Voor deze eerste bijdrage had ik een symbolische reis in gedachten. Voor zover ik weet was mijn kebab-ontgroening bij de Döner Company in Leiden en dus dacht ik deze zaak aan te doen voor mijn kebabreporters-ontgroening. Door omstandigheden ging dit echter niet en ik eindigde bij de Albo in Leiden.
[Lees verder →]

Het was weer die tijd van het jaar: Halloween. Traditiegetrouw vier ik dat sinds 2009 in Leeds en dit jaar was geen uitzondering. Stuiterend met twee vriendinnetjes vloog ik het Kanaal over en begroette ik mijn Britse maatjes. Nou is er één ding wat je moet weten over Leeds: in de echte clubs verkopen ze (naast water) geen non-alcoholica. In de kroeg waar wij zaten wel, maar goed, het was een feestje, dus gedronken werd er. Toen wij rond half vier ‘s nachts terug kwamen van de kroeg waren we dus beschonken en hadden we ernstige behoefte aan voedsel. Gelukkig zat er vlakbij ons hotel een kebabzaak dus onze bestemming was snel besloten.
[Lees verder →]

Brakke zondag nummer zoveel…gisteren naar een toffe halloweenparty geweest, waar ik verkleed was als V, die knakker uit V for Vendetta, omdat die fucking masterlijk is. Na meerdere malen uit m’n nest geklommen te zijn om te pissen en water te drinken tegen de kater, realiseerde ik me dat ik mezelf niet had dood gereden met m’n lamme bek, wat op zich best relaxt is anders had ik geen kebab meer kunnen eten.

[Lees verder →]

Je kunt kebab eten in vele vormen en maten. Een broodje, als durum, iskender, adana, etcetera, etcetera. Een tijd geleden ging ik weer eens ergens voor de kebabpizza. Dit was uiteraard bij voorbaat al gedoemd te mislukken.

[Lees verder →]