KEBABREPORTERS

Van die dagen. Of ochtenden, eigenlijk. Je schrikt wakker, in een conducteurs pak, rode muts op en met een Ali B. dvd aan staan. En dat in je eigen huis. Met de smaak van een dood vogeltje in je mond, of nou ja, maak daar maar gerust een struisvogel van. Tijd voor een reconstructie, voorzichtig. Heel voorzichtig. En koffie. Veel koffie.

Wat is er allemaal gebeurd? Jantje werd Jan, en dat verdiende een feestje, in een brouwerij. Dat kan nooit goed gaan, maar wel gezellig worden. En zo geschiedde. Ik zou erover kunnen schrijven, ik zou het conducteurspak, de muts en zelfs de Ali B. dvd kunnen verklaren, maar dat laat ik graag. In plaats daarvan ga ik even terug in de tijd, naar het begin van de avond, toen alles nog rustig was. Toen het grote geweld nog los moest barsten, en ik, om al het geweld redelijk op te kunnen vangen, besloot kebab te gaan eten. Ook daar keek ik naar uit, een van de laatste tenten in Haarlem die ik nog niet bezocht had. [Lees verder →]

Zaterdagmiddag en er was nog niet ontbeten. Goed excuus om naar Arnhem toe te rijden om daar een nieuwe toko te recenseren. Ik had besloten om het mezelf makkelijk te maken en de Korenmarkt op te lopen. Op dit plein vol met skihutten en andere foute bar-dancings moest zich toch wel minimaal 1 kebabzaak bevinden. Dronken volk dat uit de kroeg komt kan namelijk altijd nog wel een broodje gebruiken. Helaas stellen ze ook bijzonder lage eisen aan de kwaliteit van dit voer dus mijn verwachtingen waren niet al te hoog.

[Lees verder →]

Een paar weken terug ben ik begonnen aan mijn afstudeerstage. Tot nu toe betekend dat stress, chaos, reizen, meer chaos, en nog meer reizen. Vandaag bracht dat reizen me in Amsterdam. Heel typisch hoe ik echt maanden niet in die stad te vinden was en er nu opeens bijna wekelijks zit, maar goed. Amsterdam dus.
Ik was daar om een conferentie bij te wonen in de stadsschouwburg op het Leidscheplein. Nieuwe media bobo’s die allemaal meedelen wat voor spannende dingen zij aan het doen zijn met schermpjes op vreemde plaatsen. Klinkt allemaal heerlijk pretentieus, dus na een paar uur mede-bobo te zijn was ik wel weer toe aan een van de simpelere (doch belangrijkere) geneugten des levens; kebab!

[Lees verder →]

duidelijke taal

Broodje nummer één in mn mik, we lopen weer verder door de kinkerstraat.
Dertig meter (spreekwoordelijk) later is een Döner Plaza, maar die laat ik links liggen. We wandelen ineens tegen een bord aan dat toch echt te aanlokkelijk is om voorbij te lopen.
‘Kebabspecialist‘ staat er. Deze zaak op nummer 312 draagt de naam Dönerland.
Op de menu’s staat ook nog eens: ‘De eerste en de beste in Amsterdam’.
Kom maarrrrrrrrrrrrrrr op!! [Lees verder →]

Ik voelde het al aan mn water; dit was niet in orde.
Zaterdag liep ik station Sloterdijk uit, in de richting van dat ronde gebeuren voor de deur van dat lelijke station.
De wapperende kebabvlag tegemoet. Goede hoop op een vlezig begin van mn vrije dag. [Lees verder →]