Bodrum Kebap, Molenbuurt 27 in Alkmaar

Vrienden openden een broodjes zaak van de keten BackWerk aan het Canadaplein in Alkmaar. Bij de feestelijke opening was er veel werk en feest. Dit kon niet gecombineerd worden met back.
Dus moesten MaCA en ik omzien naar een andere plek van voedselverstrekking. Het centrum van Alkmaar is goed voorzien van Turkse broodjestenten, maar die waren achtereenvolgens: gesloten, dicht, nog niet open en alleen geopend tijdens koopzondagen

Gefrustreerd, maar vooral hongerig, liepen we terug richting station. Bij het verlaten van het centrum via de Bergerbrug viel ons weer een kebabber op. Deze was open. Voorzichtig liepen we er naar toe. Heel voorzichtig stapten we binnen. Hiervoor is een reden. Deze tent is zo rood, dat je verwacht dat hij iedere seconde met zwaailicht en drietonige hoorn kan wegrijden om een eind te maken aan iedere mogelijk vorm van Noord-Hollandse brand.
Binnen wachtte het personeel ons op in bedrijfskleding. Die was groen. Erg groen. Het stelde ons zeer gerust. Als alle licht zou uitvallen konden we nog steeds in het nagloei licht van de groen fluorescerende shirts onze broodjes opeten. (Buiten eten was geen optie, het was stervenskoud). De ontvangst was vriendelijk. Men legde geduldig uit dat hier alleen kipproducten worden verkocht. Als er al discussie mogelijk was geweest maakte MaCA me die onmogelijk: “Ha. lekker, had toch al geen trek in lam”. De medebezoekers knikten haar goedkeurend toe. De afstand van Alkmaar naar de beschaafde wereld blijkt nog groter dan ik al dacht.
De hoofdkebabbber verzocht ons te gaan zitten, het eten zou ons worden gebracht. Dit nam even tijd. Hij zorgde voor het afbakken van de broodjes en het snijden van het vlees. De bijkebabber mocht het geheel in elkaar vouwen. Hij deed dat met de vaardigheid van die 18 jarige scholier uit drie Mavo die voor de eerste keer wordt ingewerkt bij de kassa bij Albert Heijn, waar ze door haar persoonlijk welzijnswerker op therapeutische basis is geplaatst.
De hoofdkebabber had echter engelengeduld en bleef rustig aanwijzingen geven aan de young Turk zonder snijbewijs, waarna het geheel zeer vriendelijk werd uitgeserveerd. We waren klaar voor het rapporteren.

Het oordeel. Bodrum Kebab levert een heel basic product. Goed afgebakken broodjes, perfect gesneden kip, goed gekruid, mals en zo van de rol. De kip werd vergezeld door ui, tomaat en ijsbergsla. Dus alweer: basic, maar vers en knapperig. Saus gaat er niet op, maar yoghurt-knoflooksaus en milde sambalsaus worden in aparte flessen bijgeleverd. Helemaal goed dus.
De prijs van €4,20 is aan de hoge kant, maar in vergelijking met Den Haag en Amsterdam zit je al veel dichter op de poolcirkel, en dat mag wat kosten. Sympathiek is dat scholieren en studenten voor € 0,60 er een blikje drinken bij kunnen kopen. Bij het verlaten van het pand hebben we nog even om ons heen gekeken. Wij raden de eigenaren van Bodrum Kebap aan dit ook te doen. De aanwijzing om zich van een goede basic tent te ontwikkelen tot een topkebabber staat echt voor de deur. Mogelijk zijn ze tot nu toe door de kleur van hun eigen toko afgeleid.

Boer met lam