Steakhouse Grillroom, Amsterdam

Combiverslag door Bob Kepap en Delicatesther

Ma CA weet niet alleen van groente, maar ook van breien. Velen zullen onbekend zijn met het fenomeen, maar breien is een officiële subcultuur, die grote overeenkomsten vertoont met graffiti.
Je hebt de onschuldige vorm, twee recht, twee averecht, paar sokken. Dan zijn er meer kunstzinnige vormen als illusion knitting en tenslotte is er Yarn Bombing. Onschuldige voorwerpen worden hierbij in felle kleuren ondergebreid. Ma CA doet op dit moment cold sheep, totdat haar stash voorraad sterk geslonken is (zeiden we niet dat het een subcultuur was?), maar de interesse in extreme knitting blijft.

In Amsterdam (waar anders ter wereld) is Yarn Bombing tijdelijk gelegaliseerd, en Artis omgevormd tot een Hall of Fame. Nu zijn er in Artis ook dieren, waaronder natte soorten en zo kwam het dat Ma CA, DeliCAtesther en Bob op een koude februaridag voor Artis stonden met één gemeenschappelijk doel: Voedsel! Dat waren we namelijk een soort van vergeten.

Wat te doen als je voor “de Zoo” staat in die situatie. Cafe Koosje leek niet te bieden wat we zochten, in Chinees hadden we geen zin en zo bevonden we ons al snel en tamelijk noodgedwongen in Steakhouse Grillroom Olympic. Het eerste wat opviel was de muziek. Typisch Grieks. Voor kenners: een bouzouki en een zanger die klagerig zingt over de gesteldheid van de geit. In de meeste Griekse smartlappen overleeft de geit het lied niet, wat dan weer aanleiding is voor een nog veel triester lied.

De uitbater leek in het minst gebukt te gaan onder de klaagzangen over dierenleed. Vriendelijk vertelde hij dat we konden kiezen uit Shoarma Lam en Kebab Kip. Geplaatst voor deze culinaire Sophie’s Choice gingen gezamenlijk voor de kip. De vleeschrolhouder keek ernstig toe terwijl vlees uit de vriezer op de bakplaat verdween, de herinnering aan echt werk leek hem allang ontschoten te zijn. Tegelijk werden de broodjes vakkundig afgebakken.
Ons team van Yarn-annex-Animal gangers was het niet geheel eens. De broodjes waren eenvoudig, maar zonder meer ok. De sla (volgens Delicatesther sla, rode ui, tomaat en een toefje peterselie) was eenvoudig maar vers.
Bob was niet stuk van het geheel: te weinig, te versnippert en te droog vlees, afgetopt met héél véél gras. Met wat hulp van MaCA kwamen we tot de omschrijving “Oefenbroodje voor beginnende vegetariërs”. Niet de keuze voor de echte carnivoor.

Maar zoals we allen weten, mensen ervaren dingen anders. Persoonlijkheid, humeur en andere factoren beïnvloeden een recensie. Dit is wat Delicatesther er van vond:

Alweer, een zaak waar ik aan voorbij zou lopen, simpelweg omdat het niet leek op een kebabzaak. Maar, ditmaal geleid door mijn vader liepen we eens een grillroom binnen. Een flinke zaak, aan het begin een verkoop- en grillruimte, en verder naar achteren wat nette tafels en stoelen. Vervolgens gaat de zaak de hoek om en lijkt hij tot in de oneindigheid door te lopen. De vriendelijke uitbater komt ons een menukaart brengen en meld onmiddellijk dat hij ook shoarma en kipdöner verkoopt, maar dat we dat niet op de kaart zullen vinden. Ah, underground kebab dus. Jammer dat het dan weer kip moet zijn.

Na even gewacht te hebben komt de eigenaar met een molentje met drie bakjes aanzetten, met daarin de knoflooksaus, sambal en tomaat uiensaus. Erg verzorgd. Niet lang daarna komt hij weer langs, dit maal met mandjes met het product. De eerste aanzicht; kleine, vette stukjes kip op een bedje groenvoer, omsingeld door een Turks broodje. Na royaal met de sausen aan te vallen begin ik aan het oordeel. Brood is vers en smakelijk, maar had even gegrild kunnen worden. Het vlees smaakt zoals het er uit ziet; erg vet en niet denderend. Halverwege maakt mijn vader een opmerking dat de groenvoer-vlees verhouding niet goed is, maar zeker bij de tweede helft van mijn broodje moet ik het daar toch oneens mee zijn. De tomatenuiensaus is erg smakelijk, de knoflooksaus is laf en te dun, en de sambal, tja. Ik ben beginnend sambaleter en vroeg dus even aan Bob of hij hem potent genoeg vond. Het schijnt zo te zijn, blijkbaar ben ik een grotere bikkel dan ik dacht. Lekker vond ik het in ieder geval wel. Het broodje in totaal; goed vullend, logistiek een drama om te eten (hoewel sommigen van jullie me hebben zien eten; misschien ligt het ook gewoon aan mij), vers brood en groenvoer en teleurstellend vlees. Combineer dit met een nette zaak en een vriendelijke eigenaar en ik vond de ervaring gemiddeld kleine-plus (uiteraard draagt daar aan bij dat de rekening niet voor mij was…).

Samenvattend: voor €3,50 is het een betere keuze dan “de vette bek” aan de andere kant van de kassa van Artis. Door de vriendelijke bediening en de smartlappen over de geit willen we Olympic ook niet afraden. Maar dat Bob op de T-shirt tekst “Been There – Döner That!” kwam zegt toch iets.

https://www.google.nl/maps/place/Plantage+Kerklaan+32,+1018+Amsterdam/@52.3661307,4.9115111,17z/data=!3m1!4b1!4m2!3m1!1s0x47c6099881bd3bd5:0xf3677f9c0444e1e1?hl=nl