Haarlem, Eemy

Van die dagen. Of ochtenden, eigenlijk. Je schrikt wakker, in een conducteurs pak, rode muts op en met een Ali B. dvd aan staan. En dat in je eigen huis. Met de smaak van een dood vogeltje in je mond, of nou ja, maak daar maar gerust een struisvogel van. Tijd voor een reconstructie, voorzichtig. Heel voorzichtig. En koffie. Veel koffie.

Wat is er allemaal gebeurd? Jantje werd Jan, en dat verdiende een feestje, in een brouwerij. Dat kan nooit goed gaan, maar wel gezellig worden. En zo geschiedde. Ik zou erover kunnen schrijven, ik zou het conducteurspak, de muts en zelfs de Ali B. dvd kunnen verklaren, maar dat laat ik graag. In plaats daarvan ga ik even terug in de tijd, naar het begin van de avond, toen alles nog rustig was. Toen het grote geweld nog los moest barsten, en ik, om al het geweld redelijk op te kunnen vangen, besloot kebab te gaan eten. Ook daar keek ik naar uit, een van de laatste tenten in Haarlem die ik nog niet bezocht had.

Eemy. Een soort kruising tussen een Turk en een Surinamer, blijkbaar. Volgens hun website trouwens een Surinaams afhaalrestaurant. Midden in het centrum, ook erg gericht op uitgaanspubliek en dronken figuren. Ze pretenderen er van alles te hebben, maar laat je daardoor niet misleiden. Toen de dame in mijn gezelschap falafel wou bestellen werd er doodleuk gemeld dat ze dat niet verkochten. Of hadden. Vraag me af hoe dat met de gamba’s zit. Ook hier verkopen ze alleen maar kip, helaas. En daar vragen ze dan ook nog eens het schappelijke bedrag van 5 euro voor. En 7 voor een groter broodje. Aardig aan de prijs dus, misschien niet belangrijk als je tussen twee kroegen in even snel wat wilt eten, en sowieso de grip op realiteit een beetje kwijt bent, maar in elk ander geval dus te duur.

Wat krijg je voor die 5 euro? Een goed broodje, niet te zacht, niet te hard. Niet heel erg klein, maar ook niet heel erg groot. Gevuld met kip, vers van de rol, vermoed ik. Niet op gelet, maar afgaande op de smaak was het vers. Klein beetje sla bovenop. Saus mocht je er zelf over gooien. Ergens onderin mijn broodje was ook nog een stukje tomaat verstopt. Geen broodje waar je je konijn een plezier mee doet dus, er had wel iets meer verschillend groenvoer op gemogen. En de smaak? Een kruising tussen kebab en shoarma. Ja echt. En het lag niet aan mij, een van mijn tafelgenoten viel het ook op. De jongen die shoarma had besteld vond zijn shoarma echter niet naar kebab smaken, dat dan weer niet.

Mijn tip? Als je echt kebab wilt loop je een paar zaken verder, naar Tuana. En als je een bara wilt loop je deze tent in. Die was lekker, en maar 2 euro.

Eemy, smedestraat 29, Haarlem