KEBABREPORTERS

De site waar het allemaal om draait.

  • Home
  • Archief
  • Mondiale kebab
  • Over ons
  • In de pers
Utrecht, Kanaalstraat.
Kebabtour IV, deel zoveel, Döner King

Bedevaart

9 januari 2012 door Bob Kepap | 6 Reacties

Religie. Het blijft voor mij net zo wonderbaarlijk als mensen die van spruitjes met sudderlap houden. Allen die Italiaan die met een vergiet op zijn hoofd in een paspoort wist te komen, door te zeggen dat hij Pastafarian was, bracht mij aan het twijfelen. Het flying spaghetti monster heb ik al eens aangeroepen. Dus dat thema hadden we ook weer gehad, tot ik vorige week hoorde dat in Zweden kopiëren en verspreiden nu een officieel geloof is. Zou ook kebab een geloof kunnen zijn? Zou ik polytheïst worden?
Tijd voor een veld experiment.



Zo uit mijn hoofd maakte ik een lijstje met waar een goed geloof aan moet voldoen: Altaar, Voorganger, Voorwerp of persoon voor aanbidding, Bedevaartplaats en Hel & Verdoemenis. Als je dat compleet hebt dan ben je er wel zo’n beetje.

Het altaar is het eenvoudigst: Kebabrol, klaar, niet meer over zeuren, daarmee is voorwerp voor aanbidding ook geregeld. Het perfecte broodje.
Hel en verdoemenis? Als je je broodje kebab niet opeet krijg je spruiten met sudderlap. Check!

Rest ons bedevaartsplaats en voorganger. Nu ben ik sinds onze laatste vakantie bijzonder bekend met de bedevaart. Onze laatste reis ging langs Santiago de la Compostella. Nu verdom ik het om met een schelp om mijn nek, een kalebas in de ene en een wandelstok in de andere door Europa te lopen, ook al hebben ze er kebab.
Bert heeft een andere variant geprobeerd. Berlijn lijkt me een terecht bedevaartsoord, maar de avonturen van Bert leveren twee dingen op: bewondering, en de wetenschap dat het never niet, nooit niet gaat gebeuren.

Dus eerst maar eens nadenken over die voorganger. Wat past nu het beste bij kebab? Na wat denkwerk kom je uit bij de Dervish. En Turkse monnik die om zijn eigen as draait, waardoor hij perfect een rol imiteert. Door zijn gedraai moet hij zijn hoofd wel houden. En laten we wel zijn, zo zie ik geestelijken het liefst. De Dervis komen uit…
Jawel, game, set & match, ik moet op bedevaart naar Constantinopel, de hoofdstad van het Groot Ottomaanse rijk.
Na nog een terugblik op de avonturen van Bert is de beslissing snel gevallen. Eén vliegticket Istanbul alstublieft!

En zo werd ik deze ochtend wakker in Point Hotel Istanbul. Tussen de middag besluit ik de minikebabtour in gang te zetten.
Mijn collega’s denken er anders over en voeren mij af naar het restaurant op de 9e etage. En wat blijkt: mijn roep om een bedevaartsplaats wordt onmiddellijk verhoord. Er ligt een schaal met Kilis Kebabi. Het is een kip/lam gehakt, waar een knoflooksausje en een hete saus over heen gaat. Verder is het doe hetzelf, dus er wordt een broodje, drie soorten sla met mostersaus, kool, tomaat, augurk, mais en geitenkaas aan toegevoegd. Een verdeling die zuigt en ik stapel zo veel dat het aan alle kanten van het bord dreigt te pleuren, maar wat een voortreffelijke maaltijd. Kilis Kebab. Onthoud die naam.

’s Avonds begin ik direct aan de 2e ronde, en nu alleen er op uit. Vrienden, weet, dat als Kebab ooit een geloof wordt, het Mekka van de Kebabé op het Taksimplein in Istanbul ligt. Op één straathoek zitten 10 zaken naast elkaar, ieder met meerdere rollen. Je kan binnen 100 meter een complete kebab tour maken met tien man, waarbij iedereen nog steeds kan kiezen uit zijn eigen unieke rol. ik vermoed alleen dat er gevochten wordt om de rol bij Bambi.
Na een moment van meditatie (lees: ik kan niet kiezen) ga ik voor Barisim Büfe. Je kan hier in de buurt een mixed kebab kopen voor €14, maar het lijkt aardig om eens een vergelijkbaar product te testen. Dus wijs ik een lamsrol aan.
“Komt u uit Nederland?” “Ah, dan wilt u D’rum”
Het product kost een krappe €3. Het is een vreemde ervaring. De dürum is veel dunner en smakelijker dan in Nederland, maar er zit geen saus op. Ik kan er weliswaar tomatenketchup en mayonaise op spuiten, maar we houden het oorspronkelijk. Er zitten verse groenten op, prima verdeeld en in de juiste verhouding met het perfect gebakken lamsvlees. (Geen eivlees in dit Kebab Walhalla). Het zijn de augurken die de saus overbodig maken.
De hoeveelheid is beperkt, ze gaan er van uit dat je er eigenlijk twee neemt. Heb ik niet gedaan.
Het meest opmerkelijk vind ik dat het geheel veel minder vet is dan in Nederland, en daardoor meer smaak heeft.
De volgende keer ga ik voor iets dat wat minder basic is, maar toch is deze sensatie een absolute aanrader.
Ik ben als ketter in de wieg gelegd, dus ik zal niet in mijn paspoort laten zetten dat ik Kebabé ben, maar geloof me dat ik hier terugkeer als ik de kans krijg.

Point Hotel en Barisim Büfe
Taxsimplein
Istanbul
Turkije

P.S. Ook in de straten rond het plein is het goed kebab eten.

Logging In...

Profile

Sign in with Twitter Sign in with Facebook
or

Not published

  • 6 Replies
  • 0 Comments
  • 0 Tweets
  • 0 Facebook
  • 0 Pingbacks
Last reply was 10 januari 2012
  1. Kees hansen
    View 9 januari 2012

    Had dan tenminste bij Bambi gegeten, hun durum doner met kaas etc. is heerlijk :D

    Vooralsnog kun je beter Iskender eten.

  2. Delicatesther
    View 9 januari 2012

    Ik intens gelukkig dat ik weer eens een verhaal kan posten, knalt ie er twéé overheen waarvan één nog in Walhalla ook! *kruipt snikkend in een hoekje*

  3. Bob Kepap
    View 9 januari 2012

    @ Esther: het gaat niet om de kwantiteit, tenzij we het over het broodje hebben.
    @ Kees: dank voor de tip, maar ik wilde iets proberen dat lijkt op wat je in West Europa ook kan krijgen. & ik ben nog niet weg.

  4. Bas
    View 10 januari 2012

    vette shit…jammer dat ik er waarschijnlijk noit terechtkom omdat ik een griekofiel ben

  5. Tedje Agga
    View 10 januari 2012

    Istanbul ga ik sowieso nog een keer heen…alleen na dit report gelezen te hebben, wellicht eerder dan ik in eerste instantie van plan was…. :wub:

  6. Peter Schaap
    View 10 januari 2012

    Damn klinkt goed en heerlijk leesvoer weer!

Site doorzoeken

Of zoek een zaak op locatie

Kebabreporters

Laatste reports

Het nieuwe normaal

Köylu – Frankfurt

Kutkebabs in Lloret de mar

Can Kebap – Girona

Tel Aviv II – geen idee hoe die tent heet, mn hebreeuws is wat roestig

Tel Aviv

Recente reacties

  • Vincent op Over ons
  • Vinnie op Alkmaar, Istanboel
  • Karel Warkgebak op Talkin’ bout yo mama!
  • Richie op Volkan Doner, Vianen
  • Chris op Efteling kebab
  • CNN op Konak, Rotterdam
  • Kebab_Somafucker op Konak, Rotterdam
  • Hasan_Kebablover op Konak, Rotterdam
Kebabreporters

Uit de au bain marie

Buitenlands genot

Haarlem, Doner center Erciyes

Minitour op Naxos

Agios Prokopios

KEBABTOUR III – My only friend, the End.

Tiel, Eethuis Plein

Recente reacties

  • Vincent op Over ons
  • Vinnie op Alkmaar, Istanboel
  • Karel Warkgebak op Talkin’ bout yo mama!
  • Richie op Volkan Doner, Vianen
  • Chris op Efteling kebab

Copyright © 2023 · KEBABREPORTERS · Webdesign door Delicatesther naar origineel ontwerp door Woutervds

Copyright © 2023 · Kebabreporters op Genesis Framework · WordPress · Log in id="social_login">Inloggen