Semmy’s – Amsterdam

Jawel! Terug naar de ‘gewone’ broodjes kebab!
Terug naar de slavernij!
Terug naar het land zonder pensioenen over een paar jaar!
Terug naar de regen, de kou, het misplaatste gevoel dat we beter zijn dan anderen!
Jeeeeeeeeej! Ik hou van Holland!
Ik snap er geen hol van; je knaken worden van je gejat, je mag werken tot je dood neerkeilt maar als je als pensionado wat wiet kweekt om rond te komen, ga je de cel in.
Hoe moeten al die oudjes op de rand van de voedselbank overleven?
Kijk, die gasten die juweliers beroven met hun nikes en hun tyfusdure leren jassen…die moeten gewoon afgeknald worden want die hebben geen crisis. Ja, geestelijk misschien….advies mijnerzijds: nekschot
Op zich best gaar dat ons ooit coole land veranderd in een mini-VS met opgefuckte kutsmerissen, straatrovers die meteen gaan schieten omdat ze teveel films kijken, mensen die voor wiet de cel in gaan en arren moede die aan je deur klopt tenzij je een bak goud hebt liggen of zwart geld onder je matras.
Banken die je in je hol naaien, hypotheken die niet te lappen zijn blablabla…

Afijn, zo begon ik dus te typen maandagmiddag op mn werk, tijdens mn pauze.
Ik vergat dat ik gewoon een klein epistel over kebab moest pennen.

We voelden ons eventjes solidair met al die hippies die denken dat ze door in een tent voor de Nederlandse Wall Street te gaan zitten iets bereiken, dus bevonden we ons in de stad der steden; Amsterdam.
Tegenover de INFAMOUS Burger Bar, die je gewoon moet weten te zitten, is een snackbar.
Een snackbar geleid door twee Chinezen (het zouden ook Koreanen kunnen zijn, maar daar laat ik me niet over uit).
Wat meteen opviel, was de stank.
Een penetrante lucht die duidt op te weinig douchen of heeeeel erg hard werken en de dag erop hetzelfde shirt aantrekken….
Gatverdomme, wat stinkt het hier!
Het zouden die noeste arbeiders kunnen zijn die binnen zitten te eten, maar dan zitten ze er wel al een uurtje of twee, want zo’n meur loslaten en laten hangen. Talent.
Omdat een vriend van me laatst een broodje had van deze tent dat me best smaakte, ging ik voor mezelf en een vers report.
Ik koos de LAMS-döner die waarschijnlijk niet van lam gemaakt wordt.
Ja, Chinese lammetjes misschien; massa geproduceerd in strafkampen.
Da’s niet erg verschillend van de Nederlandse lammetjes inderdaad, politiek correcte zeikerds.
Goed.
Flesje saus op tafel na heel wat miscommunicatie tussen mij en de vrouw van het stel.
Folie eromheen, omdat ik zei dat ik zou gaan lopen.
Ik wil hier eigenlijk helemaal niet over schrijven voel ik nu..
Het was een saai broodje met vlees dat een wat weke smaak had…eehm, zacht en glibberig?
Weetikveel, het kostte me ook teveel geloof ik…waarom zou je überhaupt hier eten als je aan de overkant naar de Burger Bar kan gaan?