KEBABREPORTERS

Van sommige plekken op deze aardkloot snap je niet dat er nog mensen wonen. Dit zal per persoon verschillen, of desnoods per geloofsovertuiging (voor sommige zal een Staphorst best te pruimen zijn) maar van sommige steden kan ik me niet voorstellen dat iemand er anders over denkt. Steden waarvan het me logisch had geleken als ze door zelfmoord en immigratie vanzelf waren opgehouden met bestaan. Waarom dit dan niet het geval is is me een raadsel. Lange tenen, zere tenen, schoppen tegen zere benen, het zal allemaal wel, ik was in Zaandam. En dat doe ik dus niet voor mijn lol. [Lees verder →]

Omdat je niet over een nacht ijs moet gaan om die Zweedse kebabtoko’s onderuit te trappen werden ook de Kebabbers van Kaka Kebab bezocht. Een grappig plaatje met het onderschrift “Kebab med brot” siert de winkelruit en laat dat nou net weergeven waarvoor ik naar dat smerige rothok kom strompelen vanuit mijn stinkende nest in dat gare kutdorp. Aan het plaatje te zien zal deze hut de KoningsSee van even verderop ruimschoots overtreffen. Vol goede moed stap ik dan ook die hut binnen en begroet de aanwezige Kebabber met een Zweedse groet en een glimlach.
[Lees verder →]

Zweden. Als ze daar niet in hun blote kont in fjorden aan het springen zijn, dan zijn ze aan het zuipen met bloemenkransen in het haar. Dat weet iedereen. Dat is ook niet gek want er is daar geen ene kut te beleven in dat schijtland. Zuipen is dus het credo. En van zuipen krijgt men honger. Een onstilbare trek in naar het westen gerichte lammetjes waarvan de keel onder een luid gejuich wordt doorgesneden. Bloed, spastische bewegingen, dood, huilende kindertjes, vlees, kebab. Kebab waarvan wij allemaal zoveel houden. Met name in Borlange. Een of ander troosteloos rukdorp waar niet eens een fjord is om in te springen waardoor die Zweden ook nog eens een roteind moeten rijden om naakt fjorden te bevuilen met hun smerige zweet van zelfgestookte schnapps. Het is dan ook niet verwonderlijk dat Borlange per hoofd van de bevolking de meeste kebabtoko’s ter wereld telt. De hoogste tijd dus voor een onderzoek.  [Lees verder →]

Kebab, kebah, kabob…

Op welke manier kan je ons favoriete onderwerp schrijven? En eten we alleen pluizige zoogdieren, of ook hete kippen? En lusten andere soorten ook kebab? Wanneer ben je een kebab toy? Deze foto leidt tot dit soort gedachten. Aalten, countryfair. Verder dan broodje bal kwamen ze er niet.

https://www.google.nl/maps/place/Farm+%26+Country+Fair/@51.883826,6.5198815,17z/data=!3m1!4b1!4m2!3m1!1s0x47b87f0855fa37b3:0xaf4c72b415f38abb?hl=nl

Eens even denken, waar waren we? Juist, nog steeds in Apeldoorn. Grappig, deze stad was in een tijdsbestek van ongeveer een kwartier van matig tot zeer tof opgewaardeerd in mijn hoofd. Zo werkt dat, als je goede kebab verkoopt. Bij mij dan. Als je het mijn moeder zou vragen zou het vast om musea gaan. Tijd voor maar weer een terras, en een biertje. De score tot dan toe stond dus op een zeer slecht broodje en een erg fijn broodje. Met in mijn achterhoofd de gedachte dat er nog een goed broodje in Arnhem aan zat te komen. Tijd om nog een zaak voor Delica te vinden en dan op naar het einddoel van deze missie, leek me zo. [Lees verder →]