KEBABREPORTERS

De temperatuur is zo laag dat bij ons de halve bevolking al weer snikkend boven de kaart van de Bonkefeart zou hangen. Ik loop echter door Stockholm en reken uit hoeveel joule er nodig is om mijn lichaamstemperatuur weer één graad om hoog te brengen. Dit moet worden afgezet tegen mijn strijd om van mijn status als kiloknaller af te komen. Als ik de gelopen afstand aan de vergelijking toevoeg is het duidelijk: Kebab. [Lees verder →]

Zo, we zijn weer in het land der levende, geloof ik. Nadat ik gister van een lieve dame een kaartje voor een concert in de Melkweg kreeg, en van de lieve kassadame ook al niet voor het lidmaatschap hoefde te betalen zijn er geloof ik wel een paar biertjes in gegaan. Daarvoor trouwens ook al. Na het concert, dat volgens mij wel ok was, had ik dus behoefte aan kebab. Meer dan anders. Tijd voor een ouderwets flink d’r aan broodje. De lieve dame die ik al enige tijd telefonisch aan het lastig vallen was maar even opgehangen toen ik ergens een bord met kebab zag. Verrassend scherp van geest besloot ik er een foto van te maken, zodat ik me later nog zou kunnen herinneren waar ik geweest was. En ondanks dat er geen naam op te bekennen is dankzij mijn briljante foto skills werkt het toch, maar alleen doordat de achtergrond te herkennen is. [Lees verder →]

Als je aan het einde van de Croeselaan rechts van het grafisch lyceum doorloopt naar de gracht zit er aan het einde van de straat een heel klein cafetariatje. Zoéén met van die vlaggetjes. Dat geeft dus een legitieme reden om naar binnen te gaan.

[Lees verder →]

2011 gaat een jaar vol verwachting en verlangen worden.
Verlangen naar Verlossing™ en de daarop volgende verwachting dat dat allemaal niet zo makkelijk gehaald gaat worden.
Ik zal jullie niet tergen met mn interne jihad, maar wel met wat positieve geluiden mijnerzijds, wat bijna een unicum is deze laatste jaren. [Lees verder →]

Nu de tocht der tochten met rasse schreden nadert begon ik mij een beetje zorgen te maken. Zo heel veel kebab heb ik de laatste tijd niet gegeten, eigenlijk eet ik sowieso een stuk minder de laatste tijd. Iets minder Jan Beton kon namelijk niet zo heel veel kwaad. Maar nu begon ik hem een beetje te knijpen, zou ik nog wel op topniveau mee kunnen eten? Tijd voor een beetje training dus. En het is ook Heel Erg Maandag dus jezelf verwennen met wat kebab kan geen kwaad dan.

Gelukkig had ik laatst een tip van iemand gekregen voor een zaak in Alkmaar, dus deze keer hoefde ik niet te zoeken, dat liet ik aan de TomTom over. Bakkerij Istanboel aan het Geert Groteplein, nummer 9. Helaas draaide er maar 1 rol, en dan weet je het tegenwoordig wel. Kip. De trend blijft zich doorzetten, helaas. Het broodje was bijzonder snel klaar, iets wat ik helemaal niet erg vond. Deze snelheid zou ik graag vaker zien! Voordeel van kebab halen in een bakkerij is meestal dat het brood erg goed is, wat ook hier het geval was. De kip was goed te doen al is het natuurlijk geen lam. Klein beetje sla, aangevuld met een klein beetje ui, en welgeteld 1 sliertje kool. Een onzichtbare en niet te proeven knoflooksaus. Toch zeker 4 druppels sambal. Dat mag, nee moet, natuurlijk beter. Ach, geen slecht 2,50 broodje, als tussendoortje. Helaas betaal je er hier 3,50 voor. Voor 1 euro minder zou ik nog wel eens terug komen. En tot mijn tevredenheid merkte ik dat ik na dit broodje best nog een broodje zou lusten, dus met de tour komt het wel goed.

https://www.google.nl/maps/place/Geert+Groteplein+9,+1813+BM+Alkmaar/@52.6194949,4.7480869,17z/data=!3m1!4b1!4m2!3m1!1s0x47cf57cd9a3cb4c5:0x53e34f7b7a003b6d