Er bestaat, naast gevoelstemperatuur, ook gevoelstijd. Steek de oceaan over en landt even voor wintertijd en je bent onmiddellijk een tijdreiziger. En zo is het voor mijn gevoel nu nationale kebab dag.
De missie, die de redactie me heeft opgedragen, is simpel. Ontsluit de kebabcultuur van noord Nederland. En zo bevind ik me alweer in het bruisende Assen. Google Maps en een potje mental darts hebben het doel bepaald: Noya Grillhouse aan de Kruisstraat 1B.
Als ik aan kom lopen gaan er net drie allochtonen naar binnen, waardoor er voor mij alleen nog een stukje deurmat vrij is. Waarschijnlijk zijn het bezorgers, want bij Noya kan je ook on-line terecht.
“Gnavend” zeg ik. Verbijsterd kijken ze elkaar aan. The man staat er echt. En hij wil aandacht. “Kan ik ergens meehelpen?” vraagt de kebabber. De onderliggende vraag lijkt:“Zal ik u de weg wijzen?”.
“Een kebab feta”
“Feta kaas?”
“Hier opeten?”
“Hier opeten!!!”
Ik weet dat het niet kan, maar in alles lijkt de situatie op een b-Western, en meer dan dat ze me van mijn halve deurmat duwen zit er eigenlijk niet in, dus wat is het risico?
Iedereen kijkt elkaar en mij aan. De aanwezigen besluiten dat ik niet gezellig, niet bekend, maar vooral wel betalende klant ben, en dus schuift de halve zaak naar buiten om the man een tafeltje te verschaffen.
Ik kan nu goed om me heen kijken. Er zijn twee tafeltjes en net te veel stoelen om bewegen nog mogelijk te maken. Langs de muur zijn toch nog drie barkrukken geplaatst. Er boven hangen nazar amuletten. Op de bar staat een oude foto met zes voetballers. Een groter elftal kon de sponsor zich waarschijnlijk niet veroorloven. Ergens halverwege een kruk hangt nog een poster van Goran Bregovic’s Wedding And Funeral band.
Achter de bar kijken is nauwelijks mogelijk, er draait een kiprol. En hoewel de kip de kebab wereld splijt als Ajax en Feyenoord, ziet ook de rol er aantrekkelijk uit.
Het product wordt vriendelijk en keurig voor me neer gezet. Houten schaaltje, geen bestek, eten doe je hier met je handen, of niet.
Het geheel ziet er af uit.
Op dit punt in de recensie wil ik even zeggen dat de bezoekers me niet als reporter hebben herkend, dat ik niet ben bedreigd noch dat betaling voor deze tekst heeft plaatsgevonden.
De kip is perfect mals gebakken, en is prima gemengd met prachtig fijn gesneden groenten.
Er is rode kool, komkommer, ijsbergsla, ui en tomaat. Alles heel vers, en de ui smaakt zoals ui hoort te smaken. Het is goed gekruid, en overgoten met een frisse knoflook saus.
Daaromheen is een goede hoeveelheid feta aangebracht.
Dit alles wordt opgediend in een perfect gebakken Turks brood: zacht van binnen en lekker knapperig van buiten.
De prijs van €5,- is meer dan acceptabel.
Er was duidelijk te zien dat de sla had geleden tijdens het snijden, dus ook hier kan de veganiste die zo intens verdrietig van ons wordt niet terecht. Maar Noya heeft ook een vegetarische kebab in de aanbieding, dus je kunt er zelfs je LT vrienden mee nemen, zolang het er niet teveel zijn, want dat past niet. 4 schapen.
And now with the pics to prove it!