KEBABREPORTERS

In Helsinki staat aan de Eteläinen Rautatiekatu een grote hal. Voor sommige kebabbers is dit het near Walhalla. In de hal zit een kroeg, een bioscoop, een museum, een popkorn verkoper, toiletten en, natuurlijk, een kebabber: Stadin Kebab. Ik ken mensen die hier voldoende aan hebben om er hun leven gelukzalig te slijten.

[Lees verder →]

Met Grootmoeder te U, haar huisband en MaCA lopen we door Ouwehand in Rhenen. Ik ben de buitenboordmotor van het rollend zitgerief, en dat levert wat op. Berenhonger dus.

[Lees verder →]

Soms doen we aan extreem kebabben. Bijna 2 jaar geleden heb ik in Lissabon de inktvis kebab geprobeerd. Nu zit ik er weer en bedenk dat ik ook wel wil weten of men de recht op en neer kebab verkoopt

[Lees verder →]

Tijdgebrek. Dat is wat ik na dit verhaal heb overgehouden. En aantekeningen, van het beste “standaard” broodje ever. We bevinden ons op een boot van de Hurtigruten-line, de kustboot voor Noorwegen. Dat klinkt heel luxe, maar deze tocht wordt alleen gedaan door mensen die het leven op het vaste Noorse land niet kunnen betalen. De […]

[Lees verder →]

Openbaar vervoer en ik, dat is geen gelukkige combinatie. Niet dat ik bijzonder ben, maar ik zit er vaak in, dus ik de spreuk “wie verre reizen doet, kan nare dingen vertellen” kan ik op waarde schatten. Op enig moment leer je aan kansberekening te doen. Als je bijvoorbeeld twee keer moet overstappen en de […]

[Lees verder →]