Er lijkt een zekere consisentie in bepaalde dingen in het leven te zitten. Zoals : Moet je langer dan anderhalf uur met de trein, met 3 keer overstappen? Reken op minimaal vertraging, misschien zelfs een omleiding die je op plekken brengt waar je anders nooit zou komen, en in het slechtste geval zelfs busvervoer. Gaat die voornoemde reis naar Apeldoorn dan kun je echter rekenen op goede broodjes kebab. Want daar blijven ze daar vrolijk mee door gaan. Mits je niet op de eerste de beste zaak afstapt die je ziet, die dus wel de eerste, maar niet de beste is.
Ik had met iemand uit Apeldoorn afgesproken, voor een paar biertjes, en kebab. En wat slap gelul, over van alles en nog wat. Die drie in willekeurige volgorde. De beste man had een tip voor een goede kebabkraam, waarbij helaas het “op de markt” gedeelte me ontgaan was. Nu moeten jullie weten dat in de lange lijst van dingen die ik slecht trek “zaterdagmiddag de stad in gaan” vrij hoog scoort. Nog net iets hoger staat “op zaterdagmiddag, in de stad, een markt bezoeken”. Staat ongeveer even hoog als in een trein richting de Arena gaan, vlak voordat De Toppers een concert geven. Qua type mensen staat het waarschijnlijk ook niet eens zo ver van elkaar af. Ik vermoed dat ik dat ook uitstraalde, want het hele marktplan werd snel gewijzigd. We togen richting de Nieuwstraat, een straat die al eerder bewezen had de PC Hooftstraat van de Nederlandse kebab te zijn.
Het zonnetje scheen, eerder beschreven zaken zaten er nog, alsmede een zaak die we toen niet meer aan konden, of misschien nog niet bestond. Memo’s döner. Volgens de stickers die de winkel sieren hebben ze daar de kunst weten te masteren kebab ook daadwerkelijk goed thuis te bezorgen. Ik ben daar nog wat sceptisch over, maar hey, stickers liegen niet. Maar als we er dan toch zijn hoeven ze ook niet ver te bezorgen, van balie naar terras is een afstand die erg goed te overbruggen is.
Het broodje volgde snel, en hield de Apeldoornse maatstaven hoog. Nog steeds die extra’s! Feta, pepertjes, rode kool én witte kool, ui met kruiden, de hele handel zat er weer op. Het broodje zelf was goed geroosterd, en hield stand. Het morsen kwam dan ook meer door overdadige inhoud, en niet door een broodje dat de moed opgaf. Zoals het hoort. Het vlees was redelijk standaard fabrieksvlees, maar wel kalf, en het smaakte goed. De verdeling was ook goed te doen, mijn laatste happen bestonden uit brood en vlees, maar de rest van het broodje ging het gelijk op. De knoflooksaus viel niet echt op, het was geen “ik heb nu veel bier nodig om dit weg te spoelen” smaak. Goed, alsnog werd dat wel gedaan, maar dat had meer te maken met het feit dat ik gewoon graag bier drink. Er zat helaas geen sambal op, en de paar pepertjes waren niet voldoende om dat gemis goed te maken. Dat is jammer, ik heb mijn kebab het liefst zoals ik de meeste politici heb : een beetje brandend. De boel hoeft niet gelijk in de fik te staan, maar iets meer vuur kan geen kwaad.
Ach, wat zal het? Dit broodje kost slechts drie euro vijftig, een meer dan schappelijke prijs. Dit broodje is als het eerste bijna koude biertje op vrijdag na je werk. Als ze nou iets meer werk van hun sauzen maken is dit broodje je eerste ijskoude biertje op de eerste dag van je vakantie.
En dit is hun website, jullie vinden het wel.