Utrecht, Öz Mevlana

Competitie. Of het nou onderling is of gezond. Maakt niet uit, het blijft competitie. En zet je aan tot dingen die je niet van plan was. Zo was ik niet van plan nog Nederlandse kebab (voor zover je sowieso van Nederlandse kebab kunt spreken, komt het niet bijna allemaal uit een Duitse fabriek?) te gaan eten de komende weken. Maar de opmerking van Bert op mijn laatste Utrechtse report (“HAHAHAHA… ik heb alleen de echte baggertenten over gelaten”) en het feit dat hij een tent geprobeerd heeft die ik graag zelf nog had willen bezoeken (deze dus) deed mij anders besluiten. Eerlijk toegegeven : met dank aan mijn werkgever, die besloot dat mijn klus in Utrecht een week langer diende te duren. Mooie kans om te gaan onderzoeken of ik Bert op zijn eigen karakteristieke manier kon gaan uitlachen. Niet dat ik aan Bert twijfel, maar het zou zo mooi zijn. Niet de twijfel, wel het uitlachen.

Uiteraard bleken meerdere tenten waarvan ik dacht dat ze nog maagdelijk waren qua reports al lang en breed op de site te staan. “Vervloekt jij lellike lapoor”. Anders kan ik mijn gedachtengang niet beschrijven. Maar goed, als de Amerikanen eerder op de maan konden zijn dan de Russen zou het mij moeten lukken om nog een tent te vinden die Bert nog niet gehad heeft. En nee, ik heb het niet in scene gezet (voor de aanhangers van wat voor conspiracy theories dan ook onder ons – dit broodje was echt).

Na een beetje zoeken kwam ik de Öz Mevlana tegen. Dit zou het gaan worden voor vandaag. Turks bakkertje en mini supermarkt. Broodje besteld bij de man achter de toonbank. “Broodje kebab graag”. Werd niet echt gesnapt. Vraag herhaald. “Broodje Döner dus?” – “Ja, graag”. Mijn bestelling werd doorgegeven aan een amper Nederlands sprekende Turkse vrouw, waarna de man roepend naar achter verdween. Ik spreek geen Turks, en vind hun taal meestal al naar schelden neigen, maar ditmaal brak het angstweet me al helemaal uit. Het klonk allemaal niet heel erg vriendelijk, en het woord döner viel meerdere malen. Zou ik ontdekt zijn als reporter? Of was de tirade omdat ik het lef had een broodje kebab te bestellen? God mag het weten, als zij Turks zou spreken. Of bestaan. Allah zal het vast wel weten, maar daar wijd ik me niet over uit. Voor je het weet heb je een boze Noor op de stoep staan.

Nadat ik drie keer mijn best gedaan had de vrouw die over mijn broodje ging uit te leggen dat ik echt een broodje wou en niet zo’n Turkse surrogaat pizza werd mijn broodje dan toch gemaakt. Een beetje kennis van de Nederlandse taal kan geen kwaad als je hier een winkel hebt. Al zou ik, zeker gezien de tirade van de man even daarvoor, best graag Turks willen spreken. Goed, bijzaken. Het broodje werd toch zeker een seconde of 5 in de oven gedaan. Daarna verdween er standaard maar goed (lees : geen kip, en gewoon lekker) vlees in. Ietwat bruine sla, maar nog geen compost smaak. Saus. Sambal was best goed, knoflook standaard. Verdeling was niet uitmuntend, maar ook niet ergernis waardig. Oftewel, alles was weer aardig standaard. En dat voor 3,50. Geen toptent, ook niet het vermijden waard, een broodje zoals zovelen. Zou Bert dan toch gelijk krijgen? Ik laat het niet rusten. Wordt morgen vervolgd.

Deze tent zit op de Van Hoornekade 217. Voorzover ik op google streetview kan afgaan.