Tiel, Lunchroom Hunkär

Door Ben Brak.

Het was woensdagavond en mevrouw Brak en ik kwamen net terug van de videotheek waar we een aantal dvd’tjes gehuurd hadden. Bij het kijken van de films wou ik natuurlijk een broodje kebab eten en aangezien mijn broeder Bert over de toko bij mij op de hoek al een mooi report had geschreven besloten we onderweg naar huis een broodje te halen aan de waalkade bij Lunchroom Hunkär (adres is verder overbodig, het is namelijk de enige tent aan de waalkade naast de grote parkeerplaats vlakte waar, naast de vele smartlap festivals, jaarlijks ook het bekende Appellepop festival gehouden wordt). Hier heeft jarenlang een snackbar van ene Frans Duijts gezeten waar je, met gevaar voor overstroming, ook lekker op het terras met een biertje kon chillen.

Ik ben er in jaren niet geweest maar sinds een tijdje zit er een nieuwe eigenaar en hangen er allemaal vlaggetjes met onze geliefde vleeschrollen er op afgebeeld dus een bezoek was onvermijdelijk (al gaat het helaas weer om de in de fabriek gedraaide rollen). We komen binnen in een nette zaak met een aantal tafeltjes, wat stoelen aan een bar en ik spot gelijk de koelkast met flessen heineken. Gelukkig! de wisseling van eigenaar heeft er niet voor gezorgd dat ik aan de frisdrank moet.

Terwijl de grote en kale Turk met gevaarlijk ogende ringbaard de mensen voor ons helpt aan een inferieure snack zoek ik op het menu-bord achter de balie naar wat voor opties ik heb qua kebab… niets. Ik kijk naar de kebabrol en besluit dat ze toch kebab moeten hebben en lees het bord nogmaals door…. niets. Opeens spot ik in een hoek een opgeplakt papiertje waar met stift kebab: 4 euro op geschreven staat. 4 euro? helaas weer een te dure zaak in Tiel maar ik besluit het er voor over te hebben en ik bestel 2 broodjes. Klein of groot? vraagt de Turk. Groot natuurlijk! Alles? Ja! Mevrouw Brak vraagt of hij er voor haar alleen sambal bij wilt doen en of de saus apart kan en de Turk begint aan de bereiding van onze broodjes.

De Kebab komt uit de bain marie maar wordt nog even in een koekenpan onder de grill opgebakken en er gaan 2 broodjes even de oven in. Terwijl ik me af zit te vragen wat een groot broodje moet kosten als een normaal broodje al 4 euro is haalt de Turk een bak met vers ogende salade uit de koeling en begint met onze broodjes te vullen. Tijdens het vullen valt het me op dat het tweede broodje meer vleesch krijgt dan het eerste broodje en dat dit broodje bovenin de tas gaat, dit moet ik onthouden voor als we zo thuis zijn ;). De Turk overhandigt me de tas met kebab en vraagt 11 euro. 11 euro? een snelle rekensom leert me dat dit VIJF EN EEN HALVE EURO voor een groot broodje kebab is!
Ik vind het schandalig maar betaal de man en we vertrekken na het maken van wat foto’s naar huis.

Thuis aangekomen blijkt de man ons 2 keer knoflook en 1 keer sambal gegeven te hebben. Er is dus al ruzie voor we ook maar een hap genomen hebben. Terwijl mevrouw Brak vloekend naar de koelkast loopt om een fles sambalsaus van Yildriz te pakken haal ik het best gevulde broodje uit de tas en giet ik er het bakje sambal en een bakje knoflooksaus in. Het broodje zelf is erg lekker en knapperig maar ik mis de zaadjes erop. Het groen bestaat uit lekker frisse ijsbergsla, ui, komkommer en wat laffe stukjes waterige tomaat. Het vleesch zelf smaakt prima en het is een, tot aan de laatste hap, zeer goed gevuld broodje maar voor vijf en een halve euro had ik toch tenminste wel een half Turks brood verwacht en ik voel me eigenlijk een beetje opgelicht ook al zit ik helemaal vol. De doos van de videotheek is vergeten de dvd hoesjes van het slot te halen dus wij moeten een breekijzer pakken voor we eindelijk aan onze eerste film (kebab connection, bekend van deze site en een aanrader!) kunnen beginnen.

Hup!

Ben Brak