Praagse zomer

Noem het toeval maar wederom ontwaakte ik in flink katerige toestand en totaal uitgehongerd. Ik keek om me heen, besefte dat we in Praag waren en probeerde de vorige avond een beetje te reconstrueren.

De goedkope drank had ervoor gezorgd dat de hotelkamer in een slagveld was veranderd. Overal lag vieze kleding, chips. Ergens in de dagen ervoor had iemand in een overwinningsroes veroorzaakt door vodka en red bull de kledingkast beklommen en was met deur en al ter aarde gestort.

Niet echt netjes maar goed, die kater moest verholpen worden. Kortom, tijd voor  een lekker broodje kebab! We sleepten ons een voor een naar de douche, raapten onze vieze kleren bijeen en repareerden de kastdeur zo dat deze bleef zitten zolang je er niet te dicht bij in de buurt kwam.

Topless vrouwen

Tijdens onze zoektocht naar een kebabtoko gingen mijn gedachten naar de avond ervoor. Dit was de laatste vakantiedag dus de vorige nacht was logischerwijs onze laatste nacht geweest. Dan moet je natuurlijk even ‘lekker gek doen’.

Met een door een taxichauffeur verstrekte flyer in onze hand met bloedmooie vrouwen erop, togen we naar een dubieuze club in de buurt van ons hotel. Gewoon om eens te kijken uiteraard. Het bleef dan ook bij even kijken, met de nadruk op even.

Nadat we binnen waren gelaten door een redelijk knappe topless oostblokvrouw begrepen we geen zak van wat ze allemaal tetterde behalve dat het er op neer kwam dat we, hoewel anders aangegeven op de flyer, onze Tsjechische roebels uit onze zak moesten halen.

Hoewel we dat niet wilden ging er toch ineens een deur open en keken we een klein aftands kamertje in waar een hele horde ongelofelijk lelijke, dikke en overwegend oude vrouwen naar ons stond te schreeuwen. Ik weet nu hoe het voelt om voor een groep wilde leeuwen te worden gegooid. Niet goed. We haastten ons dan ook snel naar buiten. Al hadden we geld toe gekregen…

Moonwalken

Toen we eenmaal bekomen waren van de schrik stapten we met vijf man in een taxi om naar een lokale disco te gaan zodat we ons toch nog even tussen de inheemse bevolking konden mengen. Al die mooie vrouwen die overdag door de stad paraderen moeten tenslotte ergens uitgaan, was onze gedachte. Helaas waren er voornamelijk debiel dansende gasten en stonden wij maar weer halfslachtige pogingen tot moonwalken te doen. De king of pop was namelijk die dag ervoor overleden.

Napratend over deze toch wel hilarische avond waren we via vele omwegen uiteindelijk op een kebabeteria gestuit en konden we ontbijten. Even snel wat foto’s schieten en vreten maar. Ik kan nu nog een heel verhaal typen over verse salade, best aardige knoflooksaus, de niet eens zo slechte verdeling en de chagrijnige kebabsnijder. Dat doe ik echter niet want het vlees was gewoon ronduit kut. Vreemde smaak, niet thuis te brengen harde stukken erin en veel te vet. Dat alles voor  een prijs die niet hoort bij een oostblokstad.

Loop je ooit door de straat Jindřišská loop dan met een grote boog langs de kebabtoko aldaar en ga op zoek naar deze tent die beter schijnt te zijn.

Al is het misschien nog beter om een cafeetje in een klein achteraf straatje in te stappen en daar een dagmenu te bestellen. Heb je voor een schappelijke prijs een stuk vlees, wat groente en de bekende knödels geserveerd in een badje van jus en een onvermijdelijk halve liter ernaast.