Haarlem, Chef’s Burger

Mits er niet gevoetbald wordt heeft de gemiddelde Nederlander één keer per jaar de neiging zich in oranje kleding te hullen en vol te laten lopen met bier. Heel veel bier. Of oranjebitter. Of eigenlijk maar met alles waar je onder invloed van raakt. Omdat ik best een Nederlander ben maar graag ook een beetje mag afwijken deed ik hier aan mee, maar zonder enig spoor van iets oranjes. En onze hoofdstad laat ik ook graag links liggen, veel plezier 800.000 andere mensen, maar mij niet gezien.

Ik ben gewoon in Haarlem gebleven, waar van alles was waar ik me nu niet zo heel veel meer van herinner. Ik weet dat ik ineens hier was, waar ik een erg smakelijk broodje gegeten heb. Ik weet dat ik tegen de aardige Turkse mevrouw heb lopen tetteren over de extra’s (“Feta!” – “Jijj echt kaas willen op kebab?”) en over de bezorging. Die wel al op internet staat maar nog niet in werking is. Ik heb aardig lopen blaten dat ze de kebab als bouwpakket moeten gaan bezorgen, maar dat mag. Het is voor een goede zaak. Maar goed broodje, goede zaak, aardige mevrouw.

Terwijl ik een poging deed terug te lopen (ik vermoed dat het predicaat lopen iets te hoog gegrepen is) viel mijn oog op een reclame bord. Reclame voor kebab. Bij de Chef’s Burger. Ja hoor! Nou is de Chef’s Burger een behoorlijk begrip. Menig Haarlemmer heeft daar voor, tijdens of na het stappen wel een hamburger weggewerkt. Hamburgs op Italiaanse bollen, met ei, hamburgers zoals hamburgers ook kunnen zijn. Geen laffe Febo burger (wat trouwens ook erg lekker kan zijn, maar dat terzijde) maar een echte. Die tent dus. Die verkocht nu dus ook kebab. Het voelde alsof de koningin jarig was, de zon scheen en ik weer een missie had. Ik mocht alles van mezelf vergeten, als ik maar terug zou keren om hier kebab te eten. Ik hou van missies.

Niet heel veel later stond ik dus inderdaad weer voor deze tent, geld in mijn hand, en blij als een klein kind. Nog een broodje kebab vandaag, en er mag nog over geschreven worden ook! Helaas kip, moet dat nou weer? Verse sla, tomaat en ui, knapperig, en niets op aan te merken. Broodje zelf was ook wel ok. Verdeling was wel goed, van de saus staat me niets meer bij. En als ik zo naar de foto kijk zat het er ook niet op, maar dat lijkt me onmogelijk, ik zou zoiets belangrijks wel gemist hebben, en er over hebben lopen zeiken. Voor de drie en een halve euro, op een koninginnendag, een goed broodje. Maar we hebben het hier wel over Chef’s Burger, dus nee, dit was niet goed. Ik had extra’s willen hebben, net zoals ze hun hamburgers weten aan te kleden. Ik had beter brood willen hebben. Ik had zelfs meer willen betalen, maar dit was zo standaard. Te standaard. Nooit gedacht daar nog eens over te zeiken, maar ik doe het. Niet dat ik de indruk kreeg dat ze normaal kebab verkopen, het leek meer een eenmalig iets. Omdat een koninklijke verjaardag natuurlijk erg geschikt is voor de verkoop van kebab. Maar hoe vaak moeten we het nog herhalen? Extra’s. Het draait om de extra’s wil je jezelf onderscheiden.

Kruisstraat 18
2011 PX Haarlem