Werken buitenshuis betekent buiten de deur eten. Na Turks in een Grieks Restaurant, gerund door hispanics, Indiaas eten gerund door een stel uit Mongolie en nog wat van die culturele melting pots ben ik begonnen aan een “ik zie wel” wandeling. Stiekem wel met een noodvoorraad kebabadressen.
Voor kaartlezers: van Unionstation naar het Lincoln Monument, en van daar naar Dupont Circle.
Daar aangekomen vind ik dat ik volgens de universele rechten van de Kebabeter recht heb op vlees.
Onderweg had ik gezocht naar een “walk of fame” van Kebab eters (of een Hall of Meat, zie maar). In mijn geest zag ik de Kebas, de Kabert, de Kabrak en zelf de Kebeton al voor me.
Niets van dit alles, het lot bracht me bij FoodCorner Kabob House. Foodcorner is Afghaans. Dit blijkt al uit de gevel waar een Afghaanse en Amerikaanse vlag trots wapperen (het was waaierig). Je moet de trap op om de zaak binnen te gaan. Scheelt weer in de bermbommen denk ik, en stap binnen.
Foodcorner moet het hebben van de bezorging en de afhaal. “Save Time, Order On Line” is het motto. In de zaak zit een man. Hij heeft traditionele Afgaanse muts en een traditioneel Amerikaans omvang. Achter een tafeltje geniet hij van de Ronde van Normandië. Er wordt vriendelijk geknikt. Het menu is uitgebreid. Drie soorten viskebab, vele soorten vleeskebab, met meerdere combo’s. Ik ga voor de kebabsalade rund. Licht verontrust reken ik af $12,45 voor de salade en een pint Sadaf (Een oostelijke Ayran). Nergens een vleeschrol, wat moet er worden van de wereld?
De man die heeft afgerekend duikt achter de toonbank. Als hij weer verschijnt staat hij met een kopje soep in zijn handen. “Hier, on the house!” Nu ben ik een soepliefhebber, maar helaas, hier maak ik niets van dus, samenvattend, smakelijke Afghaanse Soep.
Inmiddels heeft zich uit een koelkast een stapeltje rund gemanifesteerd, die kundig aan het spit wordt geregen. Dit wordt in een hypermoderne installatie gehangen.
De sla is eenvoudig (tomaat, ui, sla, feta, kool, paprika), maar heel erg vers. Er zit een zeer smakelijke knoflook-groen kruiden saus bij. Daarbij krijg ik een Afghaans vloerbrood. Het is plat, met koddige gaten.
Het eindoordeel: perfecte maaltijd. Vlees is goed gekruid en ruim aanwezig. Broodje is een extra ommetje waard. Helemaal vers, en nog warm. Op tafel staan diverse flessen waarmee je het product heter en zuurder kan maken. Was niet nodig.
Op de internetpagina die ik gebruik scoren ze maximaal. Niet alleen voor de kwaliteit, maar ook voor vriendelijkheid. Ik geloof het. Prima tent!
FoodCorner Kabob House
2029 P Street NW,
Washington D.C.
https://www.google.nl/maps/place/2029+P+St+NW,+Washington,+DC+20036,+Verenigde+Staten/@38.9098768,-77.046227,17z/data=!3m1!4b1!4m2!3m1!1s0x89b7b7c860d0a5ab:0x2ad9ffdd26578134?hl=nl
4 reacties tot nu toe ↓
1 Jan Beton // apr 30, 2011 at 04:37
Ondanks het, hier, belachelijk vroege tijdstip meent mijn maag zich met dit verhaal te moeten bemoeien. Aangezien ik mijn maag al geruime tijd ken weet ik zijn geluiden vrij goed te interpreteren, en in dit geval is het helemaal vrij duidelijk : Honger! Ik hou van verhalen waar je honger van krijgt!
2 Vriendin nummer B // mei 1, 2011 at 13:47
Fetaaaa… En ‘kebabsalade’. Dat klinkt als mijn utopie: iets lekkers én gezonds!
3 Keenan // mrt 16, 2025 at 00:15
Your prose flow so seamlessly that I easily lose track of time while immersing myself in your blog.
4 Audry // mrt 16, 2025 at 13:41
Your blog consistently captures my attention throughout. I simply stop reading without devouring every word you write.
Reageer