Een klein stukje Beverwijk

Zo close up zie je er geen moer van maar ik doe het toch

Afijn, ik was in Beverwijk. Vraag me niet waarom, de reden van mn verblijf was nobel en diende een doel.
Ik ben de minste niet dus ik snitch alsnog de hele boel…ik was er dus om ongans te gaan zuipen en me te misdragen als het kleine kind dat ik ben. Gratis en wel. Betaald en al. Kant en klaar…dat soort shit.
Omdat ik mn Waterloo niet wilde vinden in Beverwijk of all places, moest ik een bodem regelen. Mooi dat ik bij het zoeken naar de bar een tent zag met in het raam de welluidende neonletters “Döner Paleis“.
Nadat mn compaan Jerry en ik eerst een vrij behoorlijk aantal rakkers erin keilden op het terras liepen we, een ietwat schuin, naar het paleis.
Op een bijna Berlijns te noemen hoek van winkelcentrum Beverhof of iets in die trant, zit die affaire..we benaderden het kasteel behoedzaam…dat “berlijns” in die vorige zin heb ik niet voor niets geschreven wijsneus.
“Wat was er dan zo Berlijns aan??” Hoor ik je nu denken..
Nou….dan kom je eens in Beverwijk…en dan zie je gewoon veel junks en andere mafklappers op straat. Scheurend in oude wagens, maffe hoedjes, heroinekoppen, rare Poolse sloeries met te dikke reten in te strakke broeken, the works.
Tot dusver niets aan de hand..we vervolgden onze weg.
Twee man aan de counter, een gezinnetje aan de dis in de ‘etalage’.
Een vader en zoon die onze maaltijd gaan bereiden? Ja, dat zal wel ja…althans, dat ventje is jong, mag die wel werken? Ala, who cares.
Vriendelijke mensen.
(Ze kunnen je moeilijk in je bek spugen hè, maar goed)
We bestellen twee broodjes döner kebab. Op onze tafel buiten wordt de saus, sambal en knoflook, in de standaard handige knijpflessen neergezet (ik hoef niet te mentionen dat die saus zelf gemaakt was toch? die knoflooksaus was trouwens erg lekker).
Allereerst, het broodje…een dunne onderkant en bolle bovenkant. Geen pita, geen standaard broodje maar…tja..goed getoast, niet klef, gewoon..goed.
Het vlees is gewoon zoals het hoort..geen beuker waar de superlatieven meteen voor uit de kast vliegen maar we hoeven ook uit onvrede geen handgranaten te gaan gooien.
Sla ook oké, lekker, zit er goed doorheen…
Tja, je hoopt steeds op iets baanbrekends, iets waarvan je zegt: “DE TERING! WAT DE FUCK ZIT HIERIN MAAAAFKEEEES, DIT IS WREEEEEEEEEED!“.
Helaas gebeurt dat niet al te vaak….maar we blijven gewoon stug doorzoeken naar de top in Kebabland, de beste ambiance, de koudste halve biertjes, de geilste saus, de kebabbakkers met hart voor een degelijk broodje dood beest.
Dussss……het Döner Paleis in Beverwijk…een normale tent, snelle service, leuk broodje, geen extras en daarom blijven we toch ergens rond de 7 hangen. een 7…net wel, net niet, gewoon, gemiddeld. Gooi een augurk erin, pimp er een saus bij die anderen niet rocken, doe iets om eruit te springen.

Döner Paleis, aan de achterkant van winkelcentrum Bevernogwat, station uit, rechts aanhouden, bij die barretjes vragen…zoek het uit ook.