Negentien dagen geleden at ik een broodje kebab. Nog geen drie weken geleden dus. Ik moest dit opzoeken, en natellen. Want ik was op vakantie. En zoals iedereen wel weet duren de weken voor je vakantie een eeuwigheid, maar die daarna vliegen voorbij. Voor mijn gevoel had het net zo goed drie maanden geleden kunnen zijn. Vermoedelijk denk je nu zelf ook terug aan je vakantie, een aantal weken terug, en kun je dat beamen. Niet beamen (of doet men dat tegenwoordig met vakantiefoto’s?) maar be-amen.
De vakantiefoto’s zal ik jullie niet aandoen, al lijkt het me stiekem best tof om een diaprojector te hebben en mensen verplicht uren naar foto’s te laten kijken. Maar dat terzijde. Jullie moeten het doen met foto’s van wat ik at. Want daarvoor ben je hier.
Zo heel spannend was dat ook niet, we waren opweg naar een tent, en toen zagen we vanuit de tram een zaak die zich Dr. Kebab noemt. Op de een of andere manier was het snel duidelijk dat ik daar nog een broodje moest (en zou) eten. Want dat klinkt veelbelovend, vind je niet? Nee? Nou ja, ik vond van wel.
Bij aankomst werden we door een soort portier weggestuurd. Want het geld werd net geteld. Zeer belangrijk, fuck nieuw geld, kom later maar terug.
Een middelmatige cocktail om de hoek later kwamen we terug.
De dokter verkocht alleen kip, dus ik vond het maar een kwakzalver. Je kunt als dokter niet alles met asperines en gips afhandelen, soms moet er meer te kiezen zijn.
De pita had wel een koddig zusters mutsje op, maar dat doen ze in Budapest wel meer, het kapje van de (AAARGGH!) pita als versiering er op leggen. Een broodje zoals wij dat kennen is daar redelijk onbekend. Pita is brood, pita is (in mijn geval : geen!) liefde.
Flinke kwak knoflooksaus, geen sambal, Standaard groenvoer, en vooral : lastig eten, zeker op straat. Het meeste is ook op straat beland. Niet heel slecht, ook niet heel goed. Het broodje dan, niet de verspilling. Dat zal vast slecht zijn, maar soms is het niet anders. Maar terug naar het broodje, of nou ja, pita. Middelmatig. Maar dat maakt niet uit, want het was vakantie. Dus in je herinnering was het sowieso beter dan het was. Niet in die van mij, ik blijf kritisch over de kebab die ik eet. Dus het blijft middelmatig, en geen aanrader.
Het adres weet ik trouwens niet meer, maar als je echt heel graag zou willen : Zit ergens in de buurt van het station, langs de gele tramlijn. Die ene toffe straat, waar ze ook betere tentjes hebben dan dit. Voor je kijken doorlopen, en zoek er een uit zonder naam waarvan je denkt dat ze het kunnen waarmaken, zoek er een met een rol in de etalage die je aanspreekt, keuze zat.
Middelmatige cocktail? Die cocktail was ronduit kut. Een frozen strawberry daiquiri besteld en dan krijg je een glas aarbeienlimonade waar ooit een fles rum bij in de buurt gestaan heeft.