KEBABREPORTERS

Döner King staat er op de gevel van deze tent aan het begin van de Breestraat. Dat belooft wat zou je zeggen.

Omdat ik deze woensdagmiddag te vroeg was voor mijn afspraak had ik alvast een inspectieronde gedaan rond Beverwijk centraal station. Naast de Döner Company, overigens de eerste ooit in Nederland, vond ik al snel een tentje waar een bord buiten stond met DÖNER 2,95. Niet moeilijk doen, dit gaat hem worden!

Helaas had ik eerst een afspraak. Dat was jammer want in de trein werd al snel duidelijk dat een dönerontbijt dé oplossing moest worden tegen mijn knorrende maag en sluimerende kater.

Wat een geluk, mijn afspraak ging niet door omdat diegene ziek was en had verzuimd mij te bellen. Was ik helemaal voor niks naar dit gezellige dorp aan de verkeerde kant van het kanaal gekomen. Fijn. Dan moest het broodje maar verlossing gaan brengen zodat mijn vrije dag niet helemaal verpest was.

Ik beende dus snel terug richting de Döner King. Nog voor ik de deur achter mij dicht trok wist ik het eigenlijk al. Soms voel je het al als je ergens binnenstapt: dit gaat hem niet worden.

Deze tent heeft de ambiance van een snackbar. Gokkast,  witte tafeltjes, wat nepplanten voor de sfeer, softijsmachine, een vitrine vol snacks en her en der wat spiegels zodat je naar je puisten kunt kijken als je een frikadel speciaal naar binnen schuift. Dit alles zag ik na vlugge blik voordat ik bestelde. Na mijn bestelling besefte ik dat er iets miste in deze zaak. Ah, wacht: een kebabrol. De moed zakte me nu helemaal in de schoenen maar ik had inmiddels betaald dus ik nam lichtelijk gespannen plaats aan een tafeltje en wachtte rustig af.

Nadat het broodje voor me snufferd werd gezet verloor ik ook mijn laatste hoop op een goede afloop. Wat een leeg broodje. Een paar plukjes sla en drie stukjes vlees. Tijdens het pakken van mijn camera hoopte ik dan toch nog op een wonder. Misschien waren die schamele stukjes dode dier wel zo lekker dat ik spontaan zou vergeten hoe mager het broodje was belegd.

Eenmaal kauwend op mijn eerste hapje werd ook dit allerlaatste restje hoop de grond in gestampt. Sterker nog, is dit wel vlees? Het proeft als een stuk droog brood op opengesneden bolletje. Ik slikte de droge melige bal met moeite door en goot snel nog wat saus op me broodje zodat het wellicht nog wat zou worden. Maar ook dit hielp niet. Als de Keuringsdienst van Waarde hier zou gaan testen dat komt er waarschijnlijk 2% procent vlees en 98% deeg uit de DNA-test.

Tijdens het eten ontdekte ik bovendien iets opmerkelijks. De kebabrol die ik eerst niet kon ontdekken stond ergens boven een zak broodjes, staand in een lege mayonaise-emmer! Ik wil niet eens weten hoe lang dat ding daar al stond. Alhoewel ik geen maagklachten heb gekregen. Maar dat is logisch als er maar 2% procent vlees in zit.

Wat valt er verder over te zeggen? Je kunt je eigen saustoevoer regelen. Al kreeg ik daar ook nog een onsmakelijk gedachte over. Iedereen zit namelijk tussen het eten door aan die fles om saus over zijn droge brood te gieten. Je likt je handen af, krabt aan je kont, peutert in je neus, neemt een hap en pakt vervolgens weer die fles. Hoeveel bacteriën zullen daarop zitten? Niet dat ik bang ben voor bacteriën met mijn stalen maag maar goed, voor de wat zwakkere medemens moeten die flacons een bron van hygiënische ellende zijn.

Kortom: trek in een patatje? Loop gerust binnen. Daar kan weinig fout aan gaan, denk ik. Voor kebab kun je beter hier of hier heen gaan. Of gewoon de good old Döner Company op het station.

https://www.google.nl/maps/place/Breestraat,+Beverwijk/@52.4817325,4.6579173,17z/data=!3m1!4b1!4m2!3m1!1s0x47c5f06243b6f383:0xd51ca499fbf052b6?hl=nl