KEBABREPORTERS

Opa Bill was jarig. Tijdens onze verjaardagen wordt alleen gesproken over intelligente onderwerpen. Het gesprek kwam dan ook al snel op Kebab. Met name de appreciatie van Sambal. DeliCAtesther is niet zo gek op heet eten. De anderen houden wel van pittig. Brommert en Bert zweren bij kebab met sambal. Ik niet. En ik weet ineens waarom. “De kebab van Bath” mompel ik. “De kebab van Bath!” juicht DeliCAtesther. “Heb je nog aantekeningen en foto’s?”.

Tijdens mijn vakanties schrijf ik vaak wat verhalen. Dus even zoeken en jawel 2003, vakantie in Engeland, waar Ma CA, ons nicht, DeliCAtesther en ik kampeerden. Naar de moderne Kebabreporters standaard  een incompleet en zwak verhaal, maar ik denk nog steedse een mooie omschrijving van gevoelens die kebab op kan roepen. De tent heeft een Grieks uiterlijk, de Kebabber was een immigrant uit India.

Uit het vakantie dagboek…:

Gewapend met de kaart staan we binnen de kortste keren in het centrum bij de baden van Bath (kan het nog erger). Het enige opmerkelijke is dat er veel brandweerauto’s rijden.

Tijdens het wandelen wordt ons nicht wordt steeds stiller. Ze blijkt om te vallen van de honger.

Ik heb ergens een kebabzaak gezien. Daar iets te eten halen lijkt een goed plan.

Ma CA, DeliCAtesther en ik bestellen een Doner met hot curry, ons nicht met mild curry. Ik neem een stevige hap. Het smaakt prima goede vulling, lekker vlees, dus direct metsel ik nog een stevig deel van het broodje naar binnen.

Ze zeggen wel eens dat in bepaalde situatie het leven in een flits aan je voorbij trekt. Ik heb nu een vergelijkbare situatie. Alleen is het bij mij onze volledige stripverzameling, en dan met name de plaatjes waarbij het slachtoffer eerst roze en dan rood en paars wordt. Daarbij komt de rook uit neus en oren, waarbij de rooddoorlopen ogen ver uitpuilen. De figuur springt op en in een tekstballon klinkt het geluid van de bel van een bokswedstrijd of dat van een naderende stoomtrein. Ineens wordt duidelijk waar hier in Bath al die brandweerauto’s heen rijden. Naar deze plek, voor de mensen die geen “small”, maar een “large” broodje hebben genomen.

De tranen lopen over mijn wangen, terwijl alle bijholten tegelijk openspringen en opgeslagen vocht naar mijn neus loopt. Ma CA en DeliCAtesther geven het snel op, het gebodene is ze te heet.

DeliCAtesther pakt ook onmiddellijk het fototoestel om mijn stripuiterlijk vast te leggen. Ons Nicht reageert zoals je op alle situaties reageert: ze SMSt. Deze keer naar haar moeder, met de mededeling dat ze oom Bob heeft zien huilen.

Die hangt dus even later uiterst verontrust aan de telefoon met de mededeling aan Ma CA dat ze nicht mag doodslaan wegens het pesten van heer broer, die ze nooit heeft zien huilen. Daarna mag ik de mobiel om uit te leggen dat ik naar omstandigheden nog redelijk gezond ben. Ook van het slaan zien we natuurlijk af.

Na St.Yves (vermijdt koffie) hebben we wel een 2^e waarschuwing voor toeristen in dit land: Eet nooit hot curry in Bath, tenzij je een brandblusser onder handbereik hebt.

Nb. Het Engels van Bob is niet geweldig. Het kan ook zijn dat de man het over hot chili had. Voor de zekerheid Eet nooit hot chil in Bath tenzij….

Tot zover. Ik sta niet te wachten op sambal op mijn Kebab, maar weet nu weer waarom…

https://www.google.nl/maps/place/16+Kingsmead+Square,+Bath,+Bath+and+North+East+Somerset+BA1,+Verenigd+Koninkrijk/@51.3813695,-2.363271,17z/data=!3m1!4b1!4m2!3m1!1s0x4871811418c05a41:0x7ac7762fd339c94e?hl=nl