Na een halve dag Rotterdam met hoogte -en dieptepunten was het echt aan. Mijn Rotterdamse maat zou ons ontmoeten in Rotterdam Zuid, een buurt vol met onze allochtone medelanders. Nu zegt dat niets slechts, waar allochtonen zijn is meestal goede kebab te vinden dus vol goede moed trokken Delica en ik van het centrum via Rotterdam Blaak en een bus naar winkelcentruim Zuidplein.
Zuidplein is zo’n winkelcentrum waar ik me onbespied waan en Delica wat ongemakkelijk wordt. Met haar roomblanke tintje viel ze nogal op tussen de bruine huidjes, bontkragen, joggingpakken, bling en petjes. Ikzelf kan me in zulks een omgeving volkomen onopvallend voortbewegen en mede daarom was het hier mijn beurt om een broodje te testen. Na een klein rondje door het winkelcentrum viel ons oog op dit bord. De snacks waren er razend populair, ze hadden er kapsalon variaties, wat dat ook moge zijn en het was een Queenstent op een vrouwentour. Beter kon niet en dus stapte ik naar binnen.
De eigenaar was oplettender dan de meeste kebabbers en begon meteen op luide toon zijn waar aan te prijzen. Ik koos een broodje döner voor 3,50, wat ook hier pluimvee betekend. Het is echt traditie in Rotterdam.
Tijdens het wachten op mijn eten nam ik wat foto’s van de zaak. De eigenaar zei er vrijwel direct iets van maar mijn gewoonlijke reactie is om daar volstrekt niet op te reageren. Zo ook nu, na nog twee keer vragen of ik foto’s nam drentelde de man wat nerveus heen en weer om vervolgens schouderophalend zich weer aan mijn broodje te wijden. Probleem opgelost. Het duurde even, maar uiteindelijk verscheen er een zo op het oog standaard broodje kipdöner voor mijn neus. De eigenaar bleef staan kijken terwijl ik mijn eerste happen nam, awkward. Ik glimlachte hem eens vriendelijk toe en zodra hij zich omdraaide slikte ik met moeite door.
De kebab was.. slijmerig. Hoewel de rauwkost fris en knapperig was, het broodje prima getoast en het vlees prima gekruid, was de structuur walgelijk. Alsof de kip had gewenteld in lijm. Ongelofelijk smerig. Het was één van de weinige keren ooit maar wel al de tweede keer die dag dat ik na een paar happen een broodje achterliet.
Queens Donner is niet voor koninginnen. 2 schapen voor broodje, rauwkost en mijn onbeleefde gedrag tegenover de eigenaar.
Queens Donner
Winkelcentrum Zuidplein
Roffa
Het ziet er wel goed uit, jammer dat het dat dus blijkbaar niet is.
Misschien was het gewoon een dikke rochel op de kebab omdat je hem negeerde? Ja, ik zeg ook maar wat….
Heheh wat captain kebab zegt idd :) gadverrrrrrrrrrrrrdamme.
Sowieso vrijwillig naar Rotterdam gaan, dan spoor je ook niet helemaal hoor…
Ergens in mijn achterhoofd zie ik hoe ik Delica regelmatig en met toenemend effect gebruikte als verzwaring van een stalen kinderwagen om ons met medogenloos geweld daar door het winkelcentrum te vechten. Ik moet je dus teleurstellen, haar gedrag had niets met de bevolkingsdoorsnee te maken en alles met jeugdtrauma’s. En verder: prachtig, meer.
Hahaha ja dat zou natuurlijk ook nog kunnen, onderdrukte jeugdtrauma’s.
godverdomme zeg, wat klinkt dit smerig allemaal…ik haal bijna nooit meer ter plekke mn camera tevoorschijn bedenk ik me nu…of…nee..fuck it
Bahbah.
[…] Nr.B beschrijft voor mijn dochter Delica op het Zuidplein in R’dam. (Dat wordt weer terugbladeren vrienden). Ik ken mijn rol. Strak kijk ik de Turko’s aan en zeg “Ayran” terwijl ik met mijn […]