Lormont, Frankrijk

Wraakgevoelens zijn zo lelijk. Bijna net zo lelijk als voetbal. En toch. Eigenlijk had ik me voorgenomen geen kebab meer te eten voor ik een Kebab Paul heb gescoord.
Nu moet zoiets niet te lang duren en dus zijn we gestart met een ontdekkingsreis naar het zuiden.

Geen jacht op de Big Foot, geen speurtocht naar Sirenen, maar gewoon proberen een broodje Paul te scoren. Het liefst in Spanje.
Nu is een voornemen mooi, maar na 1045 km gaspendaal begint het toch te knagen. Als Ma CA dan zegt: Voila Bobbuh, un Québabbèr dan ben ik verkocht. Een mooi verhaal zit er na zo’n afstand niet meer in, dus alleen even de facts. Le Québabbèr in kwestie is gevestigd in de Arabische wijk van Lormont. Lormont is weer een voorstad van Bordeaux, dus veel stelt de wijk niet voor, eigenlijk is het alleen de hoek van de Avenue de President Salvador Allende en de Rue Eduard Herriot. Maar daar wordt dan ook alleen Arabisch gesproken door Neo-Fransen die in de zon zitten te genieten van het feit dat het in de rest van Europa al maanden kloten weer is. De zeer lokale bevolking heeft weinig illusies over hun hoekje in de wereld. De toko heet dan ook El Baraka. Veel meer is het niet. Mijn persoonlijke inschatting is dat de Québabbèr door zijn mede immigranten terug wordt gestuurd naar Le Heimat als het geleverde product niet goed is.
In de zaak draait dan ook een spit. Uit alles blijkt dat dit Halal is, dit tot groot enthousiasme van de plaatselijke varkens stapel. De echt gestapelde rol is in dit geval kalkoen. Niet de first choice, maar na 1045 km denk je toch: lelijk beest, maar als skelet en veren zijn verwijderd kan er toch zomaar wat eetbaars ontstaan.
De eerste invloeden van la Novelle Patrie zijn merkbaar in het eindresultaat. Ze proberen er friet op de flikkeren en het wordt geserveerd op een sandwich (Spreek uit ZandeWiets, dit heeft niets met het Engelse deegwaar met dezelfde naam te maken).
Dat eerste tik ik routineus af, het tweede is lollig. Ze kunnen helmaal geen sandwich maken, dus is het een Turks broodje in de vorm van een “sandwich”. Nu maar hopen dat hier de ontwikkelingssamenwerking is wegbezuinigd, want het product van El Baraka is vergaand superieur aan de Franse ZandeWiets.
Het oordeel: eenvoudig broodje, goed passend in zijn omgeving. Saus Blanc is weinig inspirerend, salade is sla, tomaat en ui. De verdeling is matig, en het vlees oververtegenwoordigd. Zoals jullie weten leidt dat echter niet tot puntenaftrek. Dit in tegenstelling tot ondervertegenwoordiging, daarop staat onverdoofd ritueel slachten op onze site. Bovendien is de kruiding perfect en levert een prettige nasmaak op. Vier Euro is modaal hier, en het is allemaal zo vers dat ik de tent toch aanraad.

El Baraka
Hoek van de Avenue de President Salvador Allende en de Rue Eduard Herriot
Lormont, Frankrijk