Kebabtour IV – Kebabreporters vs Groningen en Zwolle

Hasret, daar naast de Drie Gezusters

Vol spanning togen we naar de wedstrijd.
Altijd leuk; met de bus of trein naar de tegenstander toe. Beetje bier drinken en keten, maar eerst wat brinta!
Nou is Groningen uit ook weer niet zo’n zware dobber maar goed…we hadden alsnog goede zin en waren voorbereid op een leuke dag. Zolang we maar met winst terugkeren in de randstad.
Omdat wij deze keer in een soort van toernooivorm zouden spelen, was onze tweede tegenstander Zwolle.
Wat ook zo tof is aan deze sport, is dat zowel de spelers als de supporters met hetzelfde vervoer gaan.

In het hoge noorden aangeland, claimden we het plein voor het station van Grunn waar geen enkele hooligan zich liet zien..raar. Je zou toch verwachten dat ze weten dat we komen.
Toen Bertje zich bij ons voegde (hij miste de spelerstrein), klonk het fluitsignaal en was het AAN!
Beetje warmlopen, rekken…..strekken, door de zaterdagse massa heen naar vijandig doelgebied.
Ons team was van tevoren al hongerig en wilde persé zo snel mogelijk scoren. Ikzelf had een ernstige training afgewerkt de avond ervoor en kon alleen maar denken aan kopjes thee.
Het eerste doelpunt kwam voor rekening van Bertje die op de Grote Markt een wagentje meepikte. Al snel werd het net gevonden door meerdere spelers waaronder Tedje, die we in de zomer van ADO hebben overgenomen.
Mijn eerste balcontact was ook niet voor de poes trouwens.
Hasret, net naast al die tenten op de Grote Markt.
Ik liep de middenlijn over, passeerde enkele argeloze voorbijgangers en wist dat het goed zou komen toen ik geen tegenstand ontmoette in de zestien.
Wouter en ik, tik tak tik,….goal!
Vers van de rol, erg mooi en goed gekruid vlees,  leuke extra’s gaande.
Wel wat prijzig voor een Hoofddorper; 4,75.  Met een trofee vol feta, geraspte wortel, galapeno’s en weetikveelwat vierde ik uitbundig mn doelpunt.
Er mag gezegd worden dat in deze de combi galapeno-sambal een niet misse was; mn smoel fikte en dat gebeurt niet al te snel want ik ben nogal een heethoofd.
Een goed begin van de wedstrijd. Een derby waar nog vele mooie en een aantal zwakzinnige goals zouden vallen.
Wat opviel was het gebrek aan mooi spelende vrouwen bij de tegenstander, de spelersvrouwen waren om over naar huis te schreien in plaats van te schrijven. Wel een mooi veld trouwens.
Ook hier hebben ze van die stewards van begin twintig die komen zeiken als je blowt of een verfrissing neem op het veld. Vrij suf, dus ze werden weggeluld.
Ik maakte ruimte voor mn medespelers en zag iedereen scoren. We verkeerden in topvorm; overal 100% inzet en mooie goals! Hier keken we als team al tijden naar uit.
We verlieten Groningen semi-voldaan. Qua doelsaldo was alles cool. Alleen liep Esther ineens buitenspel toen d’r communicatie te wensen overliet, wat kut was.
Op naar wedstrijd nummer twee, terug de trein in!
Zwolle….dat zou een makkie moeten zijn.

Weer geen tegenstand, fakkels of andere tifo-acties op het stationsplein. Leuk voor ons, kut voor de thuisploeg.
Hongerig naar punten verkenden we het hele speelveld.
Backs kwamen op en roken aan actie in de spits, verfrissingen werden in rap tempo genuttigd. De hele dag vol op het gas maakt dorstig.
De Goden waren ons goed gezind, want ook tegen Zwolle liep het gesmeerd.
Binnen no time stonden we voor; Peter scoorde en zowel Ted als ik maakten redelijke acties.
Mijn goal viel bij Oriental, in de 500e minuut.
Snelle service, vrij franchise, 4.40 de prijs.
Weinig spunk aan zowel het rood als het wit, jammer. Minpuntje. Kleintje, want de rest was wel weer bovengemiddeld goed.
De klad begon er inmiddels wat in de zitten bij sommige teamleden.
Ted, Wouter en ik zelf liepen er vrij koud bij en Jan zat, aan zn constante stroom luid commentaar te horen, al ver in de derde helft.
Tijdens een rustmoment hallucineerde ik weer feta en customtoestanden voor mn neus, dus werd het tijd om te gaan wisselen.
De ongekroonde winnaars gooiden het achter op slot en brouwden er een eind aan.
Onderweg naar de dug-out viel nog het mooiste doelpunt van de dag. Esther scoorde met een wonderschone omhaal en kwam zo weer helemaal terug uit d’r wat matte spel van het uur ervoor.
Al met al een geslaagde, koude dag vol sport en spel in het noorden, waarop we hebben geleerd dat ze in deze twee steden vaak wat extra’s geven en soms, net als overal, door de mand vallen. Uiteindelijk overheerst een positief gevoel.

Oriental was best te doen, maar Nazar VOELDE gewoon beter