Kebabreport Trier

Ferien in Deutschland! in de Eifel wel te verstaan en de eerste echte vakantie als gezinnetje.
Mpv helemaal volgestouwd. Vrouw, zoon, kinderwagen en ongelooflijk veel bagage. Huisje op zo’n park als Centre Parcs met een open haard, plastic tuinstoeltjes en niet te vergeten de eekhoorntjes en de wilde zwijnen die je vuilniszakken, die je de avond ervoor alvast buiten hebt gezet, open trekken en de luiers tot 2 tuintjes verder verspreiden. 

Maar goed, ergens halverwege de week besloten om te gaan shoppen in Trier, klein uurtje rijden. Kleine man sukkelt in slaap dus lekker rustig ritje. Parkeren in de parkeergarage Hauptmarkt.
Bugaboo uit de kofferbak, kleine man erin en lopen, maar eerst is het snacktijd voor onze kabouter dus op een grasveldje bij het oude romeinse Porta Nigra hem een banaan zitten voeren. Grasveldje zit aan een doorgaande weg bijstoplichten, niks bijzonders totdat Clau me erop wijst dat er een hele buslading omaatjes zich zit te vergapen aan ons kleine blonde kereltje dat rondkruipt in het gras.

Eindelijk de stad in, mooi centrum met veel oude houtkaderhuizen en de Dom van Trier op een plein erachter en shoppen is hier goed te doen.
Goed kunnen slagen en onderweg op het grote marktplein al het ‘Kebabhaus‘ gespot. Het is tegen half 1 dus mooie tijd voor lunch en de keus was snel gemaakt, kebab dus. Kleine man moest ook zijn bammetje eten dus vrouw en kind achterlatend op het plein op weg voor 2 broodjes kebab.

De eerste indruk is goed, nette tent en niet zo groot dus snel gezien dat alles er goed en vers uitziet. 2 vrolijke gasten achter de balie en ik bestel op mijn beste duits ‘zwei brotchen kebab bitte’.
broodje kost 4 euro, dus de verwachting is redelijk hoog.
2 broodjes gaan in de grill, het scheerapparaat gaat over 1 van de 2 rollen vlees. ‘alles drauf?’, antwoord ‘ja bitte’.
broodje opengesneden, sla, ui, witte kool, tomaat ertussen en flink vlees erbij. een juslepel yoghurtknoflooksaus erbij en dicht die handel.
Mitnehmen bitte, folie erom en op het moment dat ik wil weglopen besef ik me dat ik niet weet, maar wel een idee, wat ik heb. op de vraag ‘ist es huhne oder lahmsfleis?’ antwoord de oudste van de 2 ‘nur lahmsfleis’. mooi! Op weg naar vrouw en kind met in iedere hand een broodje en naarmate de wandeling vordert ga ik sneller lopen, honger?

Mooi plekkie op het naastgelegen plein in de schaduw want het is vandaag nogal klef en warm. Broodje open en eerste reactie, ‘ziet er goed uit’ zegt genoeg en de eerste hap bevestigt dit. De flinke hoeveelheid saus heeft zich tijdens de wandeling goed verspreid door het broodje en zoveel als het leek is het dus niet. Dit is verwennerij en ik heb zeker geen spijt van dit broodje, verse ingredienten en een mooie hoeveelheid vlees in een knapperig broodje.

Voldaan weer aan de wandel. kleine man is ’t toch wel een beetje zat aan het worden dus besluiten we maar richting auto te gaan.
Dachten we dat deze dag niet mooier kon vinden we in de laatste winkel voordat we bij de auto zijn nog voor beide een mooi nieuw Adidasjackie, zwart met goud voor mij en wit met zilver voor Clau. Een prima afsluiting van de dag…

Kebabhaus in Trier is dus een aanrader, bevindt zich aan de Hauptmarkt en is niet te missen.