Haarlems ongenoegen deel 2.

Zo. Daar zijn we weer. Wegens iets dat ik maar zal afdoen als “omstandigheden” even een tijdje geen aandacht gehad voor kebab. Toch zeker een maand. Voor sommige onder ons valt dat best mee, maar gezien mijn normale kebabconsumptie een behoorlijke tijd. Ik werd dus ineens wakker, kwam erachter dat ik weer een droom minder had en de wereld weer een tintje zwarter gekleurd was (nee, niets met huidskleur te maken). Ik had zin om mensen pijn te doen, heel erg pijn, en in kebab. Dat laatste leek me het vriendelijkst en het meest haalbaar. Dat zou het gaan worden dus.

(Over dromen gesproken… Ik moest even aan een stukje tekst van een klein Brits bandje denken, dat volgens mij vroeger wel eens een hitje gehad heeft :
“…Catch your dreams before they slip away
Dying all the time
Lose your dreams
And you will lose your mind.
Ain’t life unkind?”
Heb het nummer, in een andere versie, de laatste tijd best veel geluisterd, vandaar)

Omdat ik al geruime tijd, ondanks enig speurwerk, geen nieuwe tenten weet te vinden besloot ik op safe te spelen, en eerder door mij als goed beoordeelde tenten te bezoeken. Om er achter te komen dat ze deze keer tegen vielen. Niet in de laatste plaats omdat ik bij twee zaken kipkebab kreeg. Niets tegen kipkebab, als je kunt kiezen. Sinds wanneer is kipkebab de nieuwe standaard kebab? Heb ik wat gemist? Goed, ik hou, eerlijk is eerlijk, van elk dood dier. Maar om maar eens een bekende uitspraakt te quoten : “All dead animals are equal but some dead animals are more equal”. Dat dus. Waar is de tijd dat je als leuke geste ook voor kip kon kiezen naast het standaard broodje dood dier? Waarom wordt ons kip nou door de strot geduwd? Hebben we hier om gevraagd? Heeft de Keuringsdienst van Waarde dit in gang gezet? Zijn de kebabsnijders nu massaal bang voor varken in hun kebab? Ik ben het niet eens met de gang van zaken, ik wil kiezen, en als ik niet kan kiezen wil ik standaard rund, of een ander groot beest, en als het toch kleine beestjes moeten zijn volstaat een lammetje. En dan eigenlijk, zoals Kurt het ooit zo treffend wist te zeggen : “Lamsvlees, gezouten door de tranen van het tien jarig meisje dat het lammetje de fles heeft gegeven”. Tot zover de kip, en 3 tegenvallende kebabervaringen.

Om mijn hierdoor gestegen kebabbehoefte te gaan bevredigen zou het slim zijn naar de Dappermarkt te gaan. Of Ibo’s. Een goed broodje eten en als een tevreden Jantje weer naar huis vertrekken, het kan zo simpel zijn. Maar waarom zou ik slim zijn? Ik was nog steeds boos op de wereld en had nog een appeltje te schillen met een zaak in Haarlem. Het was er tijd voor.

Op naar EminOglu dus. Nog steeds de te zachte broodjes, maar dat zal dus een kwestie van smaak zijn. Ik heb ze liever iets krokanter. De verdeling was deze keer wel goed. Verder zou ik mijn hele beschrijving van eerder kunnen quoten, maar dat ga ik niet doen. Genoeg vlees ook. 4 Euro schade. Goed toch? Wederom een van de vele (goede) standaard broodjes waar deze site vol mee staat. Klaar? NEE! De mensen achter deze zaak vonden het nodig om allerlei verwensingen, bedreigingen en warrige verhalen als reactie op mijn vorige verhaal te geven. Dat staat ze vrij, al kan het natuurlijk ook iets anders, wat meerdere kebabsnijders -gelukkig- al bewezen hebben. Ja, dan vraag je er dus om. Dan ga ik terug, en verwacht ik heel wat. Maar dan ook echt heel wat. Een broodje waar je geil van wordt, een broodje dat je alles om je heen laat vergeten, een broodje kebab als nieuwe hippe drugs. MAAR GEEN STANDAARD BROODJE! Ik wil dan dingen er op die het verschil maken. Maar zelfs iets kleins en simpels als een pepertje zat er niet op. Sodemieter een eind op zeg. Als ik een sterrenrestaurant met een snackbar vergelijk, dan heb je recht van zeiken. Maar als ik niet zo te spreken ben over een standaard broodje, en zelfs dat viel nog mee, moet je je dus gewoon achter de oren krabben en misschien wat doen met de puntjes van kritiek. Ze hebben niet de beste broodjes van Nederland, zelfs niet van Haarlem, ze hebben gewoon het welbekende standaard broodje. Niets mis mee, waar voor je geld, het doet wat het doen moet, maar daar neem ik bij deze tent dus geen genoegen mee. Niet meer. En dan hou ik me nu nog in. Ik heb even geen zin meer in boos zijn. Laat dit een waarschuwing zijn voor alle andere boze kebabsnijders, we komen terug en beter maak je dan alles waar. Zo niet, dan hou je je gezeik beter voor je. Er is niemand met meer verstand van kebab dan wij, dat weet ik vrijwel zeker, dus boos worden terwijl je standaard broodjes verkoopt gaat niet werken. Echt niet.