Het zonnetje breekt door, Teeven en uhhhhmmmmmmmmm Opstelten zijn opgerot, mijn balkon weer schoon en ik vroeg vrij. Dat noem ik nog eens voorjaarsschoonmaak. En tja, daar zit ik dan, in mijn korte broek, krampachtig proberend de eerste tekenen van lente tot mij te nemen. En dat gaat me goed af. Er mist nog een biertje, maar ik bevind mij in week drie van een door mijzelf opgelegde alcohol vrije maand. Nou ja, dan maar een kebabreport tikken.
Niet zo lang geleden bevond ik mij in Voorhout. Een dorp dat vooral bekend staat om ehh, weeeet ik veel. En als ze wel ergens om bekend zouden staan boeit het me eerlijk gezegd ook weinig. Ze hebben alles om er te overleven, mocht je er wonen, een kebabzaak incluis. Tijd voor een testje lijkt me zo.
De zaak heet Dream Döner, dus dat schept verwachtingen. Ik droom graag over het perfecte broodje kebab. Niet dat ik enige hoop had dat hier aan te gaan treffen, maar je weet maar nooit. De prijs behoort wel toe aan een goed broodje, vier euro mocht ik aftikken. Daar krijg je een standaard bolletje voor. Met kipkebab. Helaas leek deze totaal niet gekruid te zijn. Het smaakte naar kip. Meer niet. Dat hoeft natuurlijk geen ramp te zijn, mits er andere zaken zijn die de smaak een beetje opvijzelen. Lekkere knoflooksaus bijvoorbeeld. Een vlammende, gekruide sambal zou ook geen kwaad kunnen. Helaas bleef dit ook achterwege, de saus liet geen enkele indruk achter. Extra’s dan maar? Feta, pepertje, iets van die strekking? Nee, helaas. Wel fris groenvoer, maar niets bijzonders. De verdeling was ook niet in orde, althans, die van de saus niet. Na de eerste kleffe happen saus bleef er een broodje kip met frisse sla over. Waarbij de kip heel erg zijn best deed vooral alleen maar naar kip te smaken.
Goed, weet ik dat ook weer, en jullie nu ook. Ik ga verder dromen over het perfecte broodje kebab, en misschien over nog wat andere zaken die jullie geen moer aan gaat.