Company Aemstel

Wederom een Döner Company die op de proef gesteld wordt. Ditmaal te station Amstel.

Wat te doen als je met je brakke hoofd net uit bed komt zo op de vroege zondagmiddag? Ja, dan haal je een broodje kebab. Ik begaf me naar het op dat moment dichtstbij zijnde kebabparadijs en kon meteen bestellen. De bereider van het broodje, een jonge knaap van Koerdische komaf, gaf me 1 euro en 80 centen terug nadat ik hem een verfrommeld briefje van 5 toe had gestoken. Een kleine rekensom leerde me dat het broodje dus 3 euro en 20 centen kostte. Mijn verwachtingen waren dan ook gemiddeld tot hoog. De jonge Koerd begon het broodje te vullen. Dit ging allemaal wat klungelig, maar goed, dat heb ik dan maar door vingers gezien. Je kan natuurlijk niet verwachten dat het op zo’n vroeg tijdstip vlekkeloos verloopt. Ik kreeg het broodje mee en stormde het perron op alwaar ik een rustig plekje opzocht. Aan het einde van het perron is een rustig mooi plekje waar je zonder gestoord te worden je smikkelwaar kunt verorberen. Er komen hier en daar wat zilvermeeuwen langs, maar die zullen niet je broodje uit je handen grissen.

De eerste hap. Hmm. Niet verkeerd. Goede knoflooksaus! verdeling; tot nu toe prima. Elke hap bestaat uit een evenwichtige verdeling van sla, vlees, saus en brood. Echter, na een aantal ferme happen was al het vlees foetsie. Daar sta je dan, met je broodje sla met knoflooksaus, wapperend in de wind. Groot minpunt dus. Ik ben maar snel de trein in gestapt, een met saus doordrenkt klein stukje brood achterlatend. Weg hier. Weg van deze halalhuichelarij.