Bringin’ it all home

Volgens Ma CA is de slager van de “Leeg” (EMTE) in Tiel niet verkeerd. Ze heeft meer dan het voordeel van de twijfel, want met grote regelmaat zorgt ze voor verse kadavers die wij, na uiteenlopende bewerkingen, met genoegen tot ons nemen. Blij kwam ze nu aanzetten met “Kebabflakes”. “Voor je rapporten” zei ze, en de bak verdween in de koelkast.

Daar gaan we dan. Niets geleerd van de avonturen van onze Bert, gewoon aan de doe-het-zelf kebab.
Deze missie is vanaf het begin gedoemd te mislukken. Het supermarkt pak bevat geen rol, en onze keuken apparatuur geen gril.
Zorgvuldig bestudeer ik de tekst op de verpakking. Is dit Kosher? Naar het oordeel van 99% van de religies ten oosten van Istanboel helal niet. De flakes zijn schijfjes varken. Geen lam of zelfs kip, gewoon varken. Nu beperkt mijn geloof zich tot de stelling dat alles wat in de erwtensoep kan goed voor je is, dus OK, varken, ik zet me er overheen. De verpakking leert verder dat er paprika, mosterd en ui in zit. En, om het af te maken, E100, E160c, E300 en E472e. Voor de leken onder u: voor niet kleuren blinden zorgt dit voor een mooie kleur en je hoeft na het eten van dit spul niet naar de sportschool om daar spierversterkers te scoren. Voor de bezorgden onder u: dit materiaal is nodig om de term “altijd vers” op de verpakking waar te maken.

Ma CA vindt dat ik, in verband met de goede verdeling, zelf een salade in elkaar moet draaien, terwijl zij de flakejes meedogenloos in een koekenpak kiepert.

De salade bestaat uit een krulsla melange, aangevuld met scherpe rode ui, tomaat, palmpitten, rozijnen en, uiteraard, feta. Ik kies voor de sinaasappel-pepersaus voor de pittige smaak. De flakes zijn inmiddels gebakken (en trust me, op dit punt kunnen de Bain Marie troepen nog veel van Ma CA leren). Hier gaat een lading saus overheen (we kiezen voor de exquise “bouteille plastic sauce ail 2011”).

Om het verslag te bekorten nemen we er geen broodje bij.

Het oordeel: We hebben heel behoorlijk gegeten. Als je de kebab illusie negeert  is het zelfs bijzonder goed eten. En in ieder geval geen plak vlees. Kleuren zienden hebben me verzekerd dat de maaltijd er ook nog prachtig uit ziet. En de salade was perfect.

Maar zoals al de andere supermarkt producten: het is geen wilde kebab. Daarvoor moet je echt de straat op. Binnenkort dus weer op jacht. Parijs, DC, Maaskantje… ik zie wel.

Nu eerst even “Flakes“ van Frank Zappa draaien. Het zet de sfeer van dit produkt zo treffend neer.