Wageningen, Ali Baba

Het was nog steeds bevrijdingsfestival in Wageningen en mijn buik gaf te kennen na mijn eerdere niet al te geslaagde poging meer kebab nodig te hebben. Dus was het tijd voor poging nummer 2.

Na 5 minuten gestruind te hebben stuitte ik op een tent genaamd Ali Baba. Buiten hadden ze een partytent opgesteld waar 2 mannen driftig bezig waren vlees te snijden. Ze hadden een beste crowd dus ik besloot naar binnen te lopen om te proberen daar een broodje te bemachtigen.

Binnen werd ik meteen geholpen. Ik kreeg binnen enkele seconden een broodje in m’n hand gedrukt wat er niet bepaald best uitzag. Op de counter stond een fles Albert Heijn knoflooksaus. Iets wat ik naar mijn mening alleen thuis op mn broodjes hoor te spuiten. Door mijn inmiddels niet al te beste oog-hand coördinatie liep ook dit best uit de hand. Los van mijn blunder met de saus was het broodje ronduit slecht. Het was een zachte bol. Slecht gesneden. Het vlees was niet bepaald veel en smaakte niet best. Er zaten maar een paar blaadjes sla in en het koste maar liefst 5 euro! Kennelijk is er een ongeschreven regel dat je op 5 mei in Wageningen voor te veel geld slechte broodjes kebab mag verkopen.

Nadat ik het broodje op had constateerde ik een sneetje in mijn gehemelte. Dit sneetje ontwikkelde zich de daaropvolgende dag al snel tot de builenpest in mijn bakkus.  Mijn gehemelte had een ontsteking met het formaat van een  knikker.  Of de daadwerkelijke reden hiervan het broodje kebab was kan ik niet met alle zekerheid zeggen maar aangezien ik 2 dagen vrijwel geen vast voedsel tot mij heb kunnen nemen vond ik dat ik het toch moest melden.

gegroet, Bert