KEBABREPORTERS

Je neemt een superdöner van Kottiwood; gasten die hun vak verstaan.
Je gooit daar een paar lepels gesmolten kaas overheen en een hand jalapenos.
Je versiert het geheel met de in Duitse tenten aanwezige groenvoer en sauzen (alles komplett!)
Dan krijg je dit… [Lees verder →]

Het was inderdaad ergens eind vorig jaar op een feestje dat ik…oh, ik weet het alweer! Het was bij een maat van ons die teringveel bbq’ed thuis dat Jan beton en ik bekokstoofden eens een tripje te doen naar het KebabWalhalla.
Mn saldo was enigszins gestegen omdat mn vader dood was gegaan en al dat soort crap. Kan je net zo goed iets leuks doen met je knaken toch?
En waarom niet even op en neer naar Berlijn voor een hapje en een drankje?
Zo gezegd zo gediggydaan! [Lees verder →]

“Laten we anders binnenkort even naar Berlijn gaan. Vliegen we daar heen, rammen een berg kebab weg en dan weer terug naar huis.”

Tussen neus en lippen door opperde Bas dit plan vorig jaar. Het was ergens op een feestje, en ik nam het niet te serieus. Het klonk echt als zo’n plan dat je op een feestje verzint maar waar nooit wat van terecht komt. Gelukkig bleek dit plan echter bloedserieus en afgelopen weekend was het dan eindelijk zover.

Redelijk fris namen we een uurtje of 7 ’s morgens bezit van een treinwagon. Tot Duitsland waren we de enige in die wagon, een mooie manier van reizen. Je kan zeggen wat je wilt, maar reizen met Duitse treinen is al jaren niet zo’n ramp meer als dat het ooit was. De tijd werd benut met het strategisch blijven plannen van onze missie, wat geouwehoer en wat naar buiten staren. En de eerste biertjes natuurlijk. Voor we het wisten waren we in Berlijn.

Hup, de taxi in, richting hotel. Hoewel het voor mij slechts de tweede keer in Berlijn was (ik schaam me nog steeds diep) voelde het gelijk al vertrouwd. Geen tijd verspillen in het hotel, er moesten zaken gedaan worden. Het eerste broodje was voor Bas, en het was er gelijk een van Duitse degelijkheid. Het was duidelijk, dit ging een goede tour worden. Een lichte ongeduldigheid maakte zich van mij meester, een beetje zoals een kind de dag voor Sinterklaas. Ook mijn maag verdiende dit soort broodjes! Gelukkig was de invasie zorgvuldig gepland en duurde het nog geen half uur voordat het mijn beurt was.

Eerlijk is eerlijk, ik was een klein beetje teleurgesteld toen ik mijn broodje kreeg. Oke, de rol zag er fantastisch uit, en het was geen kip. Maar de Duitse extra’s bleven uit. Ik was even vergeten dat ik niet gelijk moet oordelen. En er een reden was dat ik deze tent mocht doen. Er stonden alleen maar hoog aangeschreven tenten op de lijst, dus niet miepen nou Jan, zet die tanden in het broodje en ga het ervaren.

[Lees verder →]

Terug naar Hamburg…
Na die Griekse toko hier ergens onder dit artikel, moest er ook kebab worden gescoord en dat is geen echte opgave in Kebabland No1!
Na een avondje zuipen en shit, bevonden we ons op een terras aan de welbekende Reeperbahn. [Lees verder →]

God jongens, het leven gaat zo snel!
Zo snel dat ik weleens wat vergeet. In dit geval een broodje kebab te reporten uit 2016!
Ineens bedacht ik me dat we in Londen waren voor een paar dagen en dat ik daar natuurlijk een tentje aan een test heb onderworpen.
Hoe dom kan je zijn? [Lees verder →]