KEBABREPORTERS

Valt het al op dat we in Duitsland waren, Bas en ik? In Berlijn? Je weet wel, het kebabwalhalla van Europa?

Nou, daar waren we dus. Om die zooi eens extra op de kaart te zetten. Om zonder betutteling op straat bier te drinken. Een beetje genieten ook. Tussen het werken door.

Werken? Ja joh, soms is dit net werken. Een stief kwartiertje na mijn eerste broodje diende de tweede zich namelijk al aan. We liepen een stationnetje uit, kwamen tussen dealers terecht, en via zo’n heerlijk oud, overdekt en ranzig steegje liepen we al gelijk tegen Doyum Grillhaus aan. Mooi, want die stond op een van de reisführer zijn blaadjes.

De standaard 3,90 betaald en daar gingen de heren kebabbers voor me aan de slag.

Kijk, en nu komen we bij een lastig puntje van deze tour. Ik vond het broodje namelijk best slecht, terwijl het niet slecht was. Verre van zelfs. Als ik in Nederland tegen dit broodje aan zou lopen zou ik waarschijnlijk lyrisch zijn. Vlees? Goed! Kip, maar goed gekruid.  Broodje? Goed! Sla? Goed! En dan ook nog die saus… Al was dat maar een toefje. Daar ga je al. Een beetje Berlijnse kebabber smeert eerst het broodje met die saus in. Verdeling weet je wel. Elke hap verdiend die smaak. Hier wat karige kwakjes bovenop. Ja, daar ben je snel doorheen natuurlijk. Bijna alsof ze wisten dat ik het broodje toch niet helemaal op zou eten.

Hoe beoordeel je zoiets? Naar onze maatstaven? Of naar die van de Duitsers? Maakt eigenlijk niet zoveel uit, Kottiwood zit er vlakbij. Als je daar geen chilicheese gaat halen ben je niet goed bij je hoofd. Doe dat gewoon lekker. Te veel goede broodjes in Berlijn om je tijd aan iets middelmatigs te gaan verspillen. Is het al tijd voor bier? Ja. Ben even een Berliner Kindl halen, brb.

https://www.google.nl/maps/place/Admiralstra%C3%9Fe+36,+10999+Berlin,+Germany/@52.49784,13.4150814,17z/data=!3m1!4b1!4m5!3m4!1s0x47a84fccb160f273:0x9e64037bd031b6a0!8m2!3d52.49784!4d13.4172701?hl=en

Maak het af! Schrijf dat laatste ding!
Here we go…
Dag 1 zat vol kebabs, pina coladas en gedoe met nostalgische tijden in Berlijnse kraakholen.
Dag 2 begon wakker door de Jan Betonboor™ en döner Dach…waar waren we na al deze dingen?
Wederom op het station Warschauerstrasse, klaar om terug naar de bewoonde wereld te gaan.
Op Kotbusser Tor gingen we eruit waar Kottiwood lonkte, maar we lieten ons niet verleiden.
Snel naar beneden, naar de U8 richting Hermannplatz voordat we alsnog aan de chilicheese zitten!
Het laatste broodje van deze tour zou gegeten worden bij NUR Gemusekebap. [Lees verder →]

Daar stonden we dan; nieuwe bier gehaald, halve Mustafa op de grond.
Jan wilde, op mijn aanraden want ik grossier in kutideeën, een filmje maken waarin hij zn topbroodje zonder enige schroom op de grond zou flikkeren.
Toen hij dit deed, bleek zn hand dermate onvast dat het enige dat ook echt gefilmd moest worden: het uit z’n hand op de grond gooien van dat ding, er niet goed opstond. Hilariteit alom.
Is toch een leuk idee? Al die lui die die nog nooit hier zijn geweest en al eeuwen dat gezanik moeten aanhoren over hoe goed Mustafa wel niet is….en dan zo’n apparaat in het zand keilen.
Ik vind het grappig. [Lees verder →]

Via allerlei metro’s en gedoe kwamen we terecht op, eeeh, even denken hoor, Nollendorfplatz?
Nee man, het ging anders! We gingen even terug naar het hotel voor een kleine blowsessie op het balkon en daarna stapten we in een taxi naar de hoek van Winterfeldstrasse en Maaßenstrasse, wat weer dichtbij station Nollendorfplatz is.
Om niet alleen maar broodjes te stampen, was dit het pauzegedeelte.
Ik had sommige toko’s al afgeschreven want het was veel werk allemaal.
(Dat we die tenten gewoon af zouden gaan wist ik op dat moment niet maar ala…).
Hier zaten twee goed aangeschreven bars waar een drankje te bestellen viel met de naam Bucket of Blood; een tequilabased Bloody Mary met BACON!
Dat soort shit kan je niet voorbij laten gaan wat ik je brom. [Lees verder →]

Nadat we de eerste broodjes hadden verorberd, was het tijd om ons te verplaatsen richting Oost-Berlijn, waar we uit zouden stappen op metrohalte Eberswalderstrasse.
Hier zit de welbekende Kulturbrauerei waar we in het begin van deze eeuw te vinden waren met een bek vol xtc op verschillende dansvloeren tijdens de Love Parade. Mooie, mooie tijden die we nooit meer terug krijgen.
Ik wil ze ook niet meer terug trouwens, want house kan me tegenwoordig gestolen worden, net als xtc. Een pakkie gaat er nog wel in, maar dan alleen om te blijven staan tijdens het inhaleren van cocktails en flessen bier.
Ik dwaal af zie ik… [Lees verder →]