Der Untergang

Geen bordje? Dan maar troep op je tafel

Eindelijk! De, naar mijn weten, laatste kebabtent in Hoofddorp heb ik gehad!
Er moest wel een aantal kilometers voor worden afgelegd per stalen ros en met een fikse tegenwind die me bezweet liet aankomen, maar goed.
Omdat we maandagavond naar Sade gingen in de Ahoy en ik maanden geleden dacht dat ik helemaal verrot van de booze en de pit bij ‘Sweetest Taboo’ zou terugkeren, had ik voor de zekerheid alvast vrij genomen op dinsdag.
Wat een tegenvaller! Het concert was te gek, althans, zij en haar band waren te gek, maar het publiek…..ik trek het maar matig.
Komt omdat ik mn hele, bewuste, leven al naar gitaarherrie ga denk ik. Zitten en zwijmelen met je mokkeltje, elkaar lieve dingetjes in het gezicht zingen…? Geef mijn portie maar aan Fikkie. Ik bedoel, ik vind mn vriendin hartstikke lief, maar nee…meer actie graag! Een rij voor drank? Een rij? Heb je ooit een RIJ gezien voor de bar? Ik niet hoor. Er loopt zoveel security dat je niet eens meer KAN roken in dat hol!! BE-LACH-E-LIJK!
Naja, dat ook weer gehad. Terug naar vandaag.

Ik vertrok vol goede moed vanuit het centrum, waar ik langs een fonteintje reed, een laantje zag en een pittoresk molentje voorbij reed richting de banlieu die Floriande is.
Floriande. Wat een draak van een wijk. Mierenhoop. Sobibor. Waarom fietste ik er ook weer?
Wat me steevast opvalt hier in deze buurt, is dat de broedmachines er voor 90% uitzien als kwaaie, lelijke kerels.
Serieus! De vrouwen baren en lopen daarna door het half-half  winkelcentrumpje met gare haren, varkenskuiten en koppen die duiden op jarenlang pissed off zijn. Lelijke kleren, lelijke voeten, lelijke juwelen, lelijke laagjes, lelijke blikken, lelijke alles.
Kijk, ik ben ook niet rechtstreeks door God gezonden, maar kom op…jullie zijn toch vrolijk? Jullie hebben toch een gelukkig gezinnetje? Met een leuk huisje en een leuke vent? Jullie zijn toch SPONTANE vrouwen die ‘een beetje gek’ zijn? Vrouwen van de wereld? Viva-vrouwen met een kast vol vibrators en boeken over hoe het allemaal te fixen, dat mooie leven?
Oh oh, wat zag ik weer veel ellende zeg, moedeloos werd ik ervan.

Aangekomen ter plekke parkeerde ik en stapte binnen in…eehhm, naja, het heeft geen naam.
Oh, de dönerzaak zit als het ware vast aan de Turkse groenteman. Kwaliteit Versmarkt heet het schijnbaar.
Buiten werden allerhande dozen gestapeld waardoor ik het idee kreeg niet erg welkom te zijn.
Een jongeman komt me helpen en bazelt wat binnensmonds. Ik denk te horen dat hij dingen zegt als ‘binnen betalen’ en ‘meenemen?’.
Nee, ik ga hier zitten vreten en een blikkie cola erbij nemen.
De rol is kip en bijna zwart aan het aanlopen dus harkt hij wat vlees bij elkaar uit de stalen bak, nadat hij een broodje even onder de grill heeft gegooid.
“Geen sla”, vertel ik hem slechts drie keer.
De rest van de groente lijkt me wat oud; gerimpelde tomaat en komkommer waar het vocht bijna uit is vertrokken….tja.
Ui wil ik wel, ja ook sambal…ja, ook knoflook…ja, ook sambal en ja, ook knoflook. Geen sla, de rest wel, ja, ook sambal en knoflook, maar geen sla, de rest wel ja. Ook sambal ja. En knoflook. Kan je het niet in één keer onthouden?
Het apparaat gaat mn mond in en mn conclusie is dat het een te duur broodje is, maar niet eens smerig of ondergemiddeld.
Een gewoon broodje kipkebab, alleen wel een gewoon broodje dat vier euro kost en waarbij je het gevoel bekruipt dat je de makers tot last bent.
Alleen daardoor, oh nee, niet daardoor….ik zal hier niet meer komen omdat ik deze wijk haat…