Bezorgde kebab

(wazige foto’s,  sorry, mijn camera doet moeilijk)

Toen ik net besloten had dat het waarschijnlijk nooit meer het einde van de maand zou gaan worden bleek het toch weer zo ver te zijn. Ik kon eindelijk weer opstaan van de pakken waar ik al enige tijd zat. Een bak druiven gehaald en een liter vers geperst vruchtensap om de vitamines maar weer een beetje aan te vullen. Ook aan vitamine K (niet te verwarren met een bijnaam die sommige mensen aan ketamine geven, ik bedoel wel degelijk Kebab) had ik een beetje een gebrek. Dat diende snel opgelost te worden!

Buiten mijn normale loon was er ook wat extra geld gestort voor vakantie. Nou ben ik niet van plan om op vakantie te gaan, dus dat geld kan ik mooi voor andere dingen gebruiken. Zoals dat meestal gaat met vakantiegeld koop je er altijd wel weer iets van dat je eigenlijk niet had moeten kopen. Nou was ik dat niet helemaal van plan, maar er was wel een ding waar ik al een tijdje van plan was te veel voor te gaan betalen. De ultieme vorm van luiheid : een broodje kebab laten bezorgen.

Via www.thuisbezorgd.nl kwam ik uit bij Alexandria in Haarlem. Omdat je voor minimaal 10 euro moet bestellen besloot ik voor het gezonde er een salade bij te nemen en voor het lekkere een dessert. Omdat ik het voorgevoel had dat een broodje kebab hier niet de kebab is die wij graag zien heb ik een super doner besteld voor vier en een halve euro. Valt dus op zich nog wel mee qua prijs, een kleine kost drie en een halve euro. Betalen kan via ideal, creditcard, hyves (? Vraag me af hoe dat nou weer werkt) of gewoon cash. Aangezien dit restaurant een foodtracker heeft kun je redelijk precies zien hoe het met je bestelling gaat. Op het moment dat ik dit tik kan ik dus zien dat ze mijn broodje aan het maken zijn. Tevens geven ze een indicatie hoe laat het broodje bij mij verwacht wordt.

Goed, nog even wachten dus. Dit experiment kan twee kanten op. Of ze maken daar een broodje, wikkelen het in zilverfolie en bezorgen het dan. Dan krijg ik dus een verre van goed broodje denk ik, de reis achterop een bezorg brommer kan nooit goed zijn voor het broodje. Waar ik eigenlijk op hoop is een soort van bouwpakket broodje : alles los verpakt en je mag het zelf thuis gaan vullen. Dat zou een goede zaak zijn voor de verdeling en waarschijnlijk voor het hele broodje. We gaan het zien. Het is nu ongeveer 20 minuten geleden dat ik besteld heb.

Goed, de aardige bezorger (ik vind ze allemaal aardig, zolang ze maar niet in mijn eten spuwen) was aardig op tijd, maar waar ik al bang voor was werd werkelijkheid : Niks geen bouwpakket broodje, maar voorgevuld. En nog veel erger : Een pita. Dat meende ik mij niet te herinneren besteld te hebben, een pita. Een pita is geen broodje, nu niet, nooit niet, een pita is een pita. De bijgeleverde uiensaus smaakte iets zurig, de knoflooksaus was standaard. Geen sambal. Vlees was standaard, maar voor een gerecht waar super voor staat niet overdadig veel. Het gras was al aardig verlept, dat krijg je nu eenmaal als het langere tijd op iets warms ligt. Gelukkig had ik ’s middags al een broodje bij Tuana gegeten, dus echt boos kon ik niet worden om deze pita kebab. Ik had het ook kunnen weten, en ergens deed ik dat ook al.

Volgende keer dat ik weer in een luie bui ben met wat geld over bestel ik weer gewoon spare ribs. Of pizza. Maar geen kebab meer. Daarvoor moet je dus echt je stoel uit en naar de winkel. weer wat geleerd!