Amsterdam, Belek

Twee broodjes maar. Niet eens broodjes. Twee pita’s. Waarvan een met shoarma. En toen had ik er al genoeg van. Waarom had ik in godsnaam besloten mezelf zo te martelen? Optimistisch als ik zo heel af en toe per ongeluk kan zijn dacht ik van te voren misschien nog wel een daadwerkelijk goed broodje te gaan vinden. Die hoop was snel vervlogen. Toen we de wallen verlieten om even langs de Henxs te gaan viel mijn oog op een redelijk net uitziende kebab zaak. Ik vond dat ik hier best een broodje kon gaan eten. Bas vond van niet. Iets met slechte kebab, niet de wallen en doorzettingsvermogen. Ik besloot er schijt aan te gaan hebben, een goed broodje zou geen kwaad kunnen. Maar eerst die aardige juffrouw van de Henxs een wijntje brengen. Uiteraard werden dat er een paar meer. Langzaam aan werd het steeds meer een echte tour.

Uiterlijk bedriegt, want hoewel de tent er uit ziet als een plek waar je best goede broodjes kebab kunt krijgen viel dat tegen. Ten eerste : 4,95 voor een broodje. Geen uitzondering deze maandag, maar toch. Duur! Het broodje zat een beetje tussen een zacht bolletje en een knapperig broodje in. De kebab was op zich wel te doen, ik vermoed kalkoen. He, dat rijmt! Jammer dat ik geen dichter ben. Er ging verder alleen maar sla op.

Kom op, een beetje creatiever kan geen kwaad. Gooi er op zijn minst nog een plakje tomaat op. Hoeft niet zo’n dikke plak te zijn als we deze tour vaker tegen kwamen, maar toch. Je besluit op een dag kebab te gaan verkopen, dat kan. Maar vervolgens niet even over de inhoud nadenken? Beetje jammer. En ik snap het niet. Op de Wallen misschien nog wel. Wat komt daar langs? Engelsen die om een uurtje of 1 ’s middags al omvallen van de drank. En sowieso geen echte keuken gewend zijn. Fish ’n chips met veel azijn, en het liefst nog extra gefrituurd! Schotten? Die hebben de gefrituurde Mars uitgevonden. Moet ik nog meer kwijt over de Schotten dan? Op hun handel lettende Russen, fuck, die eten volgens mij ook alles wat de pot schaft, zolang het maar niet te veel geluid meer maakt. En er vodka bij kan. Maar als je een tent vlak bij het Waterlooplein opent, dan verwacht ik meer. Zeker in deze tijden van hipsters. Hipsters zijn kritisch. En komen op het Waterlooplein af als vlooien op een markt. Denk ik dan, ik ben er al tijden niet meer geweest. Maar vintage jonguh! Of is het juist weer hip niet te veel op je broodje te gooien, een beetje als die belachelijke fietsen van ze, fuck jou rem, ik heb je niet nodig. Versnellingen? Kunnen we ook wel zonder. Komkommer? Dacht het niet. Pepertje? Nee joh, dat is voor yuppen. Ik weet het niet.

De saus zat wel redelijk overal. Ik heb het broodje voor de verandering wel helemaal opgegeten.

Bas had ondertussen nieuwe milkshakebekers geregeld, dus we waren er weer klaar voor. Terug naar de Wallen!

Belek, Sint Antoniebreestraat 25c